Τα Κοινωνικά σκάνδαλα είναι μια ρομαντική screwball κωμωδία παραγωγής 1940 βασισμένη στο ομώνυμο θεατρικό που παιζόταν εκείνη την εποχή στο Broadway με πρωταγωνίστρια την Katharine Hepburn. Η ίδια ήταν αυτή που αγόρασε τα δικαιώματα του έργου για να γυριστεί ταινία, με τη βοήθεια του πρώην φίλου της Howard Hughes. Η επιτυχία της ταινίας ανανέωσε την κινηματογραφική της καριέρα που είχε αρχίσει να φθίνει. Ο λόγος όμως που έκατσα να δω την ταινία ήταν η συμμετοχή δύο μεγάλων ονομάτων εκείνη την εποχή στους ανδρικούς πρωταγωνιστικούς ρόλους: του Cary Grant στο ρόλο του πρώην συζύγου της Hepburn (και ακόμα ερωτευμένου μαζί της) και του James Stewart στο ρόλο του δημοσιογράφου που την πέφτει επίσης στη Hepburn. Κάτω από τη σκηνοθετική ματιά του George Cukor η ταινία είναι όλη γύρω από την Hepburn, φυσικά. Η ταινία, τη σήμερον ημέρα, θα έλεγα ότι βλέπεται ευχάριστα και με κάποια νοσταλγική διάθεση, αν και —να πω την αλήθεια— προτιμώ τις παλιότερες κωμικές ταινίες της Hepburn. Βέβαια και δω οι αστείες καταστάσεις δίνουν και παίρνουν και πρέπει να έχετε επίσης τα αυτιά σας ανοιχτά διότι οι ατάκες των λαμπερών ηθοποιών πέφτουν κατά ριπάς. Σημειώστε το Όσκαρ α' ανδρικού ρόλου που κέρδισε ο Stewart (μάλλον χρωστούμενο για τις προηγούμενες μη-βραβευμένες ερμηνείες του) και το όσκαρ σεναρίου.
1 σχόλιο:
Το Philadelphia Story το έιδα πρόσφατα σε dvd και πρέπει να πω ότι έγινε άνετα μία από τις αγαπημένες μου ταινίες. Το είχα παρεξηγήσει γιατί προλάβει να δω μόνο το μισό πριν κάπου δέκα χρόνια στη ΕΡΤ και καθότι μικρούλα είχα βαρεθεί. Μέγα σφάλμα! Το πρόβλημα είναι ότι ο διάλογος στη μεταφράση χάνει πάρα πολύ (θυμήσου τη σκηνή στη βιβλιοθήκη και το διάλογο του James Stewart στα αρχαικά αγγλικά με την υπάλληλο). Δεν αποδίδεται ωραία στα ελληνικά και το καλύτερο είναι να το δεις με υπότιτλους στα αγγλικά. Το χιούμορ δεν είναι μόνο οπτικό (π.χ. η σκηνή με τα μπαστούνια του γκόλφ) αλλά και λεκτικό (τα πειράγματα μεταξύ της Tracy και της μικρής αδερφής της στη σκηνή με το πιάνο).
Δημοσίευση σχολίου