Δύο ήταν οι λόγοι που με έκαναν να θέλω να δω την ταινία του 1956 Friendly Persuasion (Ο άνθρωπος δίχως όπλα): α) οι κύριοι συντελεστές, δηλαδή ο σκηνοθέτης William Wyler και ο πρωταγωνιστής Gary Cooper και β) το ότι έλαβε το Χρυσό Φοίνικα στις Κάννες το 1957. Έλα όμως που δεν ήξερα ότι η ταινία βασιζόταν στο ομώνυμο βιβλίο της Jessamyn West, μιας Κουακέρης συγγραφέας. Οι Quakers (όπως αποκαλούνται στα ίνγκλις) είναι ειρηνιστές χριστιανοί που αποστρέφονται τη βία, μεταξύ άλλων. Η ταινία λοιπόν μας δείχνει τη ζωή μιας τέτοιας οικογένειας την εποχή που διεξάγεται ο εμφύλιος πολέμος στις ΗΠΑ. Σε όλη τη διάρκεια του έργου βλέπουμε πώς βιώνουν διάφορες καταστάσεις (φλερταρίσματα, τραμπουκισμούς και λοιπά) και πώς τις αντιμετωπίζουν. Μέχρι που ο πόλεμος τους «χτυπά την πόρτα» και θα αναγκαστούν κάποια μέλη της οικογένειας να παραβούν την πίστη τους.Ωραία και καλά όλα αυτά, αλλά σε μια ταινία διάρκειας 130 λεπτών τα βρήκα λίγο κουραστικά (για να μην πω βαρετά). Ο Wyler έχει τον τρόπο να σου κεντρίζει το ενδιαφέρον αλλά αυτή τη φορά το παρατράβηξε. Σκεφτείτε ότι οι (λίγες) σκηνές του πολέμου ήρθαν αφού κλείσαμε το δίωρο. Εκεί ήταν που είδαμε λίγο καλύτερα την αντίθεση της άσκοπης βίας με τα πιστεύω των πρωταγωνιστών. Γενικά όμως θα έλεγα ότι η ταινία με απογοήτευσε. Ο Wyler διαχειρίστηκε πολύ καλύτερα ένα παρόμοιο θέμα στην επόμενη ταινία του, την The Big Country με τον Gregory Peck. Αν έχετε να διαλέξετε, διαλέξτε τη δεύτερη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου