Βρισκόμαστε στο 1941 και φυσικό είναι οι περισσότερες ταινίες της εποχής να είναι προπαγανδιστικές. Στην συγκεκριμένη ταινία, 49th Parallel (Επιτάφιος για έναν κατάσκοπο), έχουμε τον μεγάλο βρετανό σκηνοθέτη Michael Powell να συνεργάζεται για πρώτη φορά με τον Emeric Pressburger στη συγγραφή του σεναρίου και να φτιάχνουν μια πολεμική ταινία εντελώς έξω από τα συνηθισμένα. Κι αυτό διότι αντί να ασχοληθούν με κάποια «ηρωική» ιστορία των Άγγλων πιλότων (χμ... αυτό έγινε ένα χρόνο μετά) αποφάσισαν να ασχοληθούν με τους «κακούς» Γερμανούς. Η ιστορία μας εδώ λοιπόν θέλει μια ομάδα Γερμανών στρατιωτών να προσπαθούν να περάσουν τα σύνορα του Καναδά και να εισέλθουν στις ΗΠΑ χωρίς να τους αντιληφθούν οι στρατιωτικές δυνάμεις του Καναδά. Βάζοντάς τους λοιπόν να συναντούν στο δρόμο τους διάφορες καταστάσεις, δείχνουν τις πολιτικές και πολιτισμικές διαφορές των Ναζί με τους ήσυχους και δημοκρατικούς Καναδούς.
Ριψοκινδυνευμένη η προσπάθεια των δημιουργών που τελικά πέτυχε! Ίσως εξαιτίας της χρήσης γνωστών ηθοποιών (βλέπε π.χ. Laurence Olivier, Raymond Massey) σε μικρούς ρόλους στα διάφορα επεισόδια. Ίσως επειδή ο κόσμος είχε βαρεθεί τα ίδια και τα ίδια και ήθελε να δει (ως ένα βαθμό) και την άλλη πλευρά. Ο Pressburger κέρδισε το Όσκαρ σεναρίου και η ταινία ήταν μία από τις δέκα υποψήφιες για το όσκαρ καλύτερης ταινίας.
Ριψοκινδυνευμένη η προσπάθεια των δημιουργών που τελικά πέτυχε! Ίσως εξαιτίας της χρήσης γνωστών ηθοποιών (βλέπε π.χ. Laurence Olivier, Raymond Massey) σε μικρούς ρόλους στα διάφορα επεισόδια. Ίσως επειδή ο κόσμος είχε βαρεθεί τα ίδια και τα ίδια και ήθελε να δει (ως ένα βαθμό) και την άλλη πλευρά. Ο Pressburger κέρδισε το Όσκαρ σεναρίου και η ταινία ήταν μία από τις δέκα υποψήφιες για το όσκαρ καλύτερης ταινίας.
1 σχόλιο:
Το dvd της ταινίας έχει δοθεί από την εφημερίδα «Ο κόσμος του επενδυτή» και ήταν πράγματι αξιολογότατη.
Δημοσίευση σχολίου