Όπως έχει πει ο ίδιος ο Fritz Lang: Οι ταινίες μου δείχνουν τη μάχη του ατόμου ενάντια στις συνθήκες —αυτόν τον αιώνιο προβληματισμό των αρχαίων Ελλήνων— τη μάχη ενάντια στους θεούς, τη μάχη του Προμηθέα.Μετά το εξαίσιο Fury, ο μεγάλος Γερμανός σκηνοθέτης στην ταινία You Live Only Once (Έχω δικαίωμα να ζήσω) του 1937 ασχολείται πάλι με τους απόκληρους της κοινωνίας, τους αντιδραστικούς που παγιδεύονται από το κατεστημένο και από μια συντηρητική μερίδα της κοινωνίας. Ασπρόμαυρο φωτογραφημένο, βρίσκει την ευκαιρία ο Lang να μας θυμήσει το εξπρεσιονιστικό του παρελθόν. Από την άλλη μεριά, η ταινία θυμίζει λίγο Μπόνι και Κλάιντ· η πλοκή αυτού του δράματος όμως κατευθύνεται προς ένα σκοτεινό σημείο, απ' το οποίο δεν υπάρχει επιστροφή. Εκεί που νομίζεις ότι υπάρχει αισιόδοξη λύση για τον αντι-ήρωα μας, το πεπρωμένο του(;) τον οδηγεί στην αντίθετη κατεύθυνση. Η λύτρωση θα έρθει μόνο με το σκοτεινό και απαισιόδοξο φινάλε. Αναρωτιέμαι ποια ήταν η απήχηση της ταινίας την εποχή που προβλήθηκε...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου