Ψάχνοντας (δηλαδή βλέποντας) όχι και τόσο γνωστές ταινίες (κυρίως παλιές). Και ευκαιρία να θυμηθούμε (ή να γνωρίσουμε) κάποιες κλασικές!

Τρίτη 28 Αυγούστου 2012

Artists and Models (Λόρδοι, λόρδα και φιλότιμο)

Άλλη μια ταινία που είδαμε με το αγαπημένο κωμικό ντουέτο Μάρτιν και Λιούις, η οποία τυγχάνει να είναι και μια από αυτές που είχα δει σε μικρή ηλικία και τις είχα ψηλά σε εκτίμηση, κυρίως λόγω νοσταλγίας. Στο ντουέτο μας προστίθενται δύο νεαρές κοπέλες: η Shirley MacLaine (άλλη μια εμφάνιση στη break-through χρονιά της) και Dorothy Malone. Σε χαρακτηριστικό ρόλο, εμφανίζεται και η Anita Ekberg, πριν την κάνει παγκοσμίως διάσημη ο Φελίνι στα σιντριβάνια της Φοντάνα ντι Τρέβι! Ο τίτλος Artists and Models αναφέρεται στους δύο αρτίστες: στον σχεδιαστή/καλλιτέχνη διαφημιστικών Μάρτιν που θέλει να γίνει διάσημος μέσα από τη δουλειά του αλλά ακόμα δεν τα καταφέρνει, ενώ ο φίλος του Λιούις γράφει παιδικά βιβλία και είναι μανιώδης με τα κόμικ σούπερ ηρώων. Τόσο μανιώδης, που στον ύπνο του παραμιλάει βλέποντας περίεργα όνειρα. Αυτά τα όνειρα θα τα μετατρέψει ο Μάρτιν σε κόμικ και θα τα μοσχοπουλήσει. Και η συνέχεια έχει πολύ μπλέξιμο: με τις όμορφες γειτόνισσες (τα μοντέλα του τίτλου), με μυστικούς πράκτορες, μοιραίες γυναίκες και άλλα πολλά με πολλά (εννοείται) γκαγκς και τραγούδι.

Παρασκευή 24 Αυγούστου 2012

The Strange Love of Martha Ivers (Αμαρτωλές γυναίκες)

You may be through with the past, but it sure ain't through with you

Ενοχές, παιδικά τραύματα, παρελθόν και μνήμη. Όλα τα χαρακτηριστικά του είδους και ακόμα περισσότερα: από την μία πλευρά ένα αρρωστημένο πλούσιο ζευγάρι, από την άλλη απλοϊκοί άνθρωποι με όνειρα αλλά χωρίς να έχουν στον ήλιο μοίρα. Η καπατσοσύνη όμως του πρωταγωνιστή Van Heflin θα υπερκεράσει όλα τα εμπόδια και το "μαύρο" αιματοβαμμένο τέλος είναι η μόνη λύση. Ένα διάσημο, κλασικότροπο φιλμ νουάρ που είδα μόλις πρόσφατα. Το The Strange Love of Martha Ivers έχει τη σκηνοθετική σφραγίδα του έμπειρου, ήδη παλαίμαχου το 1946, Lewis Milestone, ενώ το σενάριο επιμελήθηκε ο Robert Rossen, έναν χρόνο πριν μεταπηδήσει ο ίδιος στη σκηνοθεσία. Η Barbara Stanwyck επαναλαμβάνει έναν ακόμα ρόλο μοιραίας γυναίκας (μετά την επιτυχία του Double Indemnity), ο Kirk Douglas κάνει την παρθενική του κινηματογραφική εμφάνιση και η Lizabeth Scott τυποποιείται, από κει και έπειτα, σε έργα φιλμ-νουάρ και μόνο.

Κυριακή 12 Αυγούστου 2012

All in a Night's Work (Για ένα μισόγυμνο κορίτσι)

Χαριτωμένη κομεντί της δεκαετίας του '60, που παρακολουθείται ευχάριστα και μετά... ξεχνιέται αμέσως. Η υπόθεση; Απλή και ολίγον τετριμμένη. Ο γόης Dean Martin αναλαμβάνει την εταιρεία του πλούσιου θείου του αμέσως μετά το θάνατό του σε ένα ξενοδοχείο. Από του οποίου το δωμάτιο μάρτυρες είδαν να βγαίνει με... ελαφρά ενδυμασία η Shirley MacLaine. Η οποία είναι υπάλληλος της εταιρείας. Τα μπερδέματα και οι παρεξηγήσεις ξεκινάνε αμέσως, καθώς το Δ.Σ. νομίζει ότι η Shirley θα τους ζητήσει λεφτά για να μην ξεσκεπάσει το ερωτικό σκάνδαλο του θείου. Και ο νεαρός Martin θα κληθεί να αναλάβει την υπόθεση. Τυποποιημένη και ολίγον βαρετή κωμωδία. Το All In a Night's Work σώζεται (λίγο) από τη μικρή διάρκεια και από το πρωταγωνιστικό δίδυμο. Σκηνοθέτης ήταν ο Joseph Anthony, ο οποίος είχε συνεργαστεί ξανά με τη νεαρή MacLaine στο πολύ καλύτερο The Matchmaker.

Σάββατο 4 Αυγούστου 2012

Ο Άλφρεντ Χίτσκοκ παρουσιάζει: Sabotage

Αν και η ταινία βασίστηκε στο βιβλίο του Joseph Conrad με τίτλο "Secret Agent", τιτλοφορήθηκε ως Sabotage καθώς ο Χίτσκοκ είχε γυρίσει λίγο πιο πριν άλλη μια ταινία με αυτόν τον τίτλο, βασισμένη στο έργο "Ashenden" του Σόμερσετ Μομ (σε μας τιτλοφορήθηκε ως «Οι τέσσερις της κατασκοπείας»).

Το συγκεκριμένο έργο το θυμήθηκα διαβάζοντας προσφάτως το βιβλίο του Κόνραντ. Για την ακρίβεια, διαβάζοντάς το μου ήρθαν στο μυαλό συγκεκριμένες σκηνές από την πιο πρόσφατη μεταφορά, αυτή του 1996 με τους Bob Hoskins, Patricia Arquette, Gerard Depardieu και το νεαρό Christian Bale, η οποία ήταν και πιο πιστή στο αυθεντικό κείμενο. Ο Χίτσκοκ το '36 άλλαξε πολλά από το χαρακτήρα του βιβλίου, αλλά πρόσθεσε δύο σεκάνς ανθολογίας, απ'αυτές που μας κάνει να αγαπάμε τον κινηματογράφο. Η πιο γνωστή είναι αυτή με το μικρό παιδί που κουβαλάει ένα δέμα μέσα στους δρόμους του Λονδίνου χωρίς να γνωρίζει ότι πρόκειται για βόμβα. Η αγωνία στο κατακόρυφο. Το σκληρό (για εκείνη την εποχή) αποτέλεσμα όμως έκανε αργότερα τον Χίτσκοκ να μετανιώσει που το γύρισε. Η άλλη είναι η σεκάνς με το κυνηγητό μέσα στο σινεμά, όπου τα τεκτενόμενα στη μεγάλη οθόνη συμβαδίζουν με αυτά της πραγματικής ζωής. Προσθέστε και μία τρίτη σεκάνς: αυτή του τελικού ξεκαθαρίσματος, με τη Sylvia Sidney να αναλαμβάνει δράση χωρίς λόγια και διαλόγους, παρά μόνο με τα βλέματα και τα φοβερά πλάνα του Χίτσκοκ. Δείτε το έργο και ως δωρεάν μάθημα σκηνοθεσίας από τον μετρ.