Μετά την αποτυχημένη προσπάθεια να γυρίσει την ταινία του ο Terry Gilliam το 2000 (καταστροφές στα σκηνικά, αρρώστιες, τελικά μηνύσεις) θα μέναμε με την απορία για το πώς θα ήταν η ταινία σχετικά με τις μετα-μοντέρνερ περιπέτειες του Δον Κιχώτη που είχε στο μυαλό του ο κ. Γκίλιαμ. Έλα όμως που η υπομονή του και η θέληση για αυτό το πρότζεκτ ήταν μεγάλη και τελικά κατάφερε σχεδόν 19 χρόνια από την προηγούμενη έναρξη γυρισμάτων να παρουσιάσει στις Κάννες το ολοκληρωμένο
The Man Who Killed Don Quixote. Παρόμοιες περιπέτειες χρηματοδότησης είχε και ο Όρσον Γουέλς για πάρα πολλά χρόνια και ποτέ δεν κατάφερε να γυρίσει τη δικιά του ταινία με τον δικό του Κιχώτη.
Με τον Jonathan Pryce να υποδύεται τον Quixote, τον Adam Driver να υποδύεται (μάλλον το alter-ego του Gilliam) έναν σκηνοθέτη που θέλει να φτιάξει μια ταινία για τον Quixote και τελικά μπλέκει σε κάτι σουρεαλιστικές περιπέτειες που θα τον οδηγήσουν στο να καταλάβει τα λάθη του εγωιστικού του χαρακτήρα και να ζητήσει συγχώρεση από αυτούς που πλήγωσε. Η ταινία έχει τα χαρακτηριστικά περίεργα πλάνα του Gilliam (περίεργες γωνίες λήψης, αναμορφικούς φακούς κλπ). Πλατιάζει σε κάποια σημεία αλλά στο σύνολο είναι μία καλή ταινία και το φινάλε του θυμίζει λοιπά έργα του Γκίλιαμ, ίσως σας φέρει στο μυαλό
Brazil ή
The Fisher King (δύο αγαπημένα έργα).
Μια ταινία που χαρακτήρισαν αρκετά πετυχημένα ως μία μίξη ενός φιλμ-νουάρ σε ένα σύμπαν του David Lynch. Μια ταινία που έχει πάρα πολλές σινεφίλ αναφορές στον Χίτσκοκ αλλά και στις κλασικές νουάρ ταινίες της δεκαετίας του '40. Πώς να μη μας αρέσει δηλαδή το Under the Silver Lake, το οποίο φέρνει το νουάρ στο καλοκαιρινό Λος Άντζελες του σήμερα, έχει πλήθος αναφορών στην ποπ κουλτούρα (μουσική, κόμικ, σινεμά) και έχει ένα δαιδαλώδες σενάριο, με την αφετηρία του να είναι η εξαφάνιση μιας κοπέλας και τον άεργο Andrew Garfield να προσπαθεί να διελευκάνει την υπόθεση.
