Ψάχνοντας (δηλαδή βλέποντας) όχι και τόσο γνωστές ταινίες (κυρίως παλιές). Και ευκαιρία να θυμηθούμε (ή να γνωρίσουμε) κάποιες κλασικές!

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα 1929. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα 1929. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τετάρτη 8 Οκτωβρίου 2008

Liberty

Ίσως η πιο διάσημη ταινία του κωμικού ζεύγους των Stan Laurel και Oliver Hardy, τουλάχιστον από τη βωβή περίοδο τους! Η ταινία Liberty του 1929 σκηνοθετήθηκε από τον επαγγελματία Leo McCarey σε μια ακόμη παραγωγή του Hal Roach και μέσα σε 20 λεπτά βλέπουμε τους κωμικούς μας να προσπαθούν να αλλάξουν τα ρούχα της φυλακής με πολιτικά ρούχα, μιας και μόλις το 'σκασαν από κει. Τα λάθος φορεμένα παντελόνια και ένας αστακός θα αποτελέσουν τη βάση για τα κωμικά μπερδέματα που θα τους οδηγήσουν στην κορυφή ενός ουρανοξύστη υπό κατασκευή. Σκηνές ανθολογίας ακολουθούν (ειδικά εκείνη με τη σκάλα), με το δίδυμο να κάνει τις απίστευτες παλαβομάρες. Αποδεικνύεται για άλλη μια φορά ότι ο διάλογος ήταν περιττός για τους συγκεκριμένους ανθρώπους, αφού μόνο με τις κινήσεις και τις γκριμάτσες τους, με τη γλώσσα του σώματος δηλαδή, κατάφερναν να επικοινωνούν με το κοινό περισσότερο και από πετυχημένα. Γκεστ εμφάνιση από τον χαρακτηριστικό φαλακρό με την (ψεύτικη στην πραγματικότητα) μουστάκα Jason Finnlayson και σε ρόλο κομπάρσας η Jean Harlow, λίγο καιρό πριν την κάνει διάσημη ο Howard Hughes.

Τετάρτη 27 Αυγούστου 2008

The Man with a Movie Camera

Ο Άνθρωπος με την κινηματογραφική μηχανή είναι μια από τις πιο επιδραστικές ταινίες «όχι μόνο του βωβού» αλλά ολόκληρου του κινηματογράφου. Αν δεν σας γεμίζει το μάτι η παραπάνω δήλωση, τότε πρέπει οπωσδήποτε να δείτε την ταινία. Όπως έχει γραφεί κι αλλού: ο σκηνοθέτης χρησιμοποιεί πρωτοποριακές για την εποχή του τεχνικές (όπως slow motion, freeze frames, extreme close-ups) για να καταγράψει μια συνηθισμένη ημέρα στις τότε σοβιετικές μεγαλουπόλεις (Μόσχα, Κίεβο, Οδησσός). Ουσιαστικά πρόκειται για ένα ντοκιμαντέρ που μιλάει για τον ίδιο τον πυρήνα της κινηματογραφικής δημιουργίας. Τη διαδικασία του γυρίσματος, το μοντάζ αλλά και τη σχέση της ταινίας με το κοινό και όλα αυτά δεμένα άρρηκτα μεταξύ τους, τόσο που σε κάνει να αναρωτιέσαι τι είναι αληθινά μοντέρνο στο σημερινό κινηματογραφικό τοπίο. Ο σκηνοθέτης υμνεί την καθημερινότητα μέσα από το βιζέρ της κάμερας αλλά συγχρόνως «αφιερώνει» στο ίδιο το σινεμά, μέσω του ματιού του ήρωα. Η κάμερα στα χέρια του δεν μένει ποτέ στατική, ταξιδεύει ακόμη και σε σημεία αδιόρατα. Διαβάστε και το σχόλιο του dunno.

Εμείς την είχαμε προλάβει πριν λίγο καιρό στην ΕΤ-1. Όσοι θέλουν να τη δουν μπορούν:
→ να κατεβάσουν ολόκληρη την ταινία μέσω του ίντερνετ αρκάιβ ή
→ να τη δουν (πατήστε για να την ξανακρύψετε) παρακάτω. Ξεκινάει αυτόματα.