Ninotchka

Η ταινία που διαφημίστηκε το 1939 ως η Garbo γελάει. Κι αυτό διότι η Νινότσκα ήταν ο πρώτος κωμικός ρόλος της Greta Garbo. Η οποία υποδύεται μια σοβιετική και αφοσιωμένη στο καθεστώς υπάλληλο που θα βρεθεί στο Παρίσι για δουλειά του κράτους (στην αρχή ο ρόλος της μου έκανε κάτι σε... ρομπότ). Εκεί θα δει με τα ίδια της τα μάτια τον διαφορετικό τρόπο ζωής των Δυτικών, θα γνωρίσει τον έρωτα στο πρόσωπο του μπον-βιβέρ Melvyn Douglas και θα βρεθεί στη δύσκολη θέση να διαλέξει ανάμεσα στο καθήκον και τον έρωτα. Η Νινότσκα διαθέτει το σκηνοθετικό άγγιγμα του Ernst Lubitsch, ο οποίος ήξερε να χειριστεί ρομαντικές ταινίες χωρίς να τις μεταμορφώσει σε σιροπιαστές αηδίες. Διαθέτει επίσης το συγγραφικό δίδυμο των Billy Wilder (πριν μεταπηδήσει στη σκηνοθεσία) και Charles Brackett, οι οποίοι ήξεραν να χειριστούν δύσκολα πολιτικά θέματα με χαριτωμένη διάθεση χωρίς να προσβάλλουν κανέναν. Γιατί νομίζω ότι τέτοια ταλέντα δύσκολα βρίσκουμε στις μέρες μας;