Mr. Hobbs Takes A Vacation

Ο κύριος Χομπς αποφασίζει να πάει διακοπές. Αυτό που θα ήθελε είναι να πάει μόνος με τη γυναίκα του για να ξενοιάσει και να ηρεμήσει. Αλλά, όπως κάθε χρόνο, θα μαζευτεί όλη η οικογένεια και θα έχει να αντιμετωπίσει: τις δυο μεγάλες του κόρες με τα μωρά τους και τα προβλήματα με τους γαμπρούς, τη μικρή του κόρη με τις εφηβικές της ανησυχίες και τον αποξενωμένο μικρό γιο που είναι μονίμως κολλημένος με την τηλεόραση. Όλα αυτά μέσα σε μία παραθαλάσσια μονοκατοικία, που κι αυτή έχει ουκ ολίγα προβλήματα!

Διαχρονικά προβλήματα παιδιών που παιδεύουν γονείς (στις μέρες μας, αντί για κόλλημα με τηλεόραση, βάλτε κόλλημα με playstation, ipad κ.ο.κ.). Ευχάριστη, οικογενειακή ταινία το Mr. Hobbs Takes A Vacation, από τον σεναριογράφο Nunnally Johnson και τον σκηνοθέτη Henry Koster, με τον αγαπημένο James Stewart και την πάντα όμορφη Maureen O'Hara. Σκηνοθέτης και πρωταγωνιστής συνεργάστηκαν για τρίτη φορά (από τις πέντε συνολικά). Πιο διάσημο έργο τους, πάντως, παραμένει ο υπερμεγέθης κούνελος Harvey. Για την ιστορία, σημειώνουμε και το βραβείο ερμηνείας στο Βερολίνο για τον κ. Στιούαρτ για τον ρόλο του Χομπς.

The Cheyenne Social Club (Τα γεράκια)

Άλλη μια σκηνοθετική δουλειά του πασίγνωστου χορευτή Gene Kelly. Παρόλο που εκείνη την εποχή το σπαγγέτι γουέστερν δέσποζε, ο Κέλι μαζί με τους γερόλυκους James Stewart και Henry Fonda παρουσίασε ένα παλιομοδίτικο γουέστερν. Στο οποίο πρόσθεσε κωμικές πινελιές και μικρές ανατροπές των κλισέ, παίζoντας με τους όρους της φιλίας και της τιμής στην άγρια δύση, φτιάχνοντας ένα διασκεδαστικό σύνολο.

Τι είναι το The Cheyenne Social Club; Είναι ο οίκος ανοχής που κληρονομεί(!) ο καουμπόι Stewart από τον αποθανών αδερφό του και αναγκάζεται να γίνει ο διαχειριστής του οίκου, αφού δεν μπορεί να κάνει κάτι άλλο με αυτό, όπως θα μάθει μέσα από τις αποτυχημένες προσπάθειες για να του αλλάξει... χαρακτήρα.

Magic Town (Πόλη δίχως προσωπείο)

Ο James Stewart βρήκε την μικρή αμερικανική πόλη που τα δημογραφικά στοιχεία της, τα αποτελέσματα των εκλογών και οι απόψεις τους ταιριάζουν αναλογικά με το σύνολο των ΗΠΑ. Κοινώς, ανακάλυψε τον τρόπο να κάνει εύκολα και γρήγορα γκάλοπ που το αποτέλεσμα θα αποτυπώνει το σύνολο της χώρας. Έτσι μετακομίζει σ'αυτή την Magic Town του τίτλου, υποδύεται τον ασφαλιστή και βγάζει γκάλοπ χωρίς να το ξέρει κανένας. Μόνο που, σιγά-σιγά, θα αρχίσει να γίνεται μέλος της μικρής κοινωνίας, θα συμμετέχει στα κοινά, θα προπονεί την σχολική ομάδα μπάσκετ και θα ερωτευτεί την δημοσιογράφο Jane Wyman. Και όπως αντιλαμβάνεστε, όταν η αλήθεια για το ποιόν του Stewart βγει στη φόρα, όλα θα αλλάξουν. Σ'αυτό το σημείο, ο σκηνοθέτης William Wellman παρουσιάζει πανέξυπνα την αμερικανική τρέλα σε ευθεία αναλογία με την τρέλα για αναζήτηση χρυσού, όπως συνέβη πριν 80-100 χρόνια δηλαδή. Χαριτωμένο εργάκι, με αρκετά ηθικοπλαστικά μηνύματα παλαιότερης κοπής, ένα έργο για όλη την οικογένεια.

Rope (Η θηλειά)

Η πρώτη από τις τέσσερις προβολές στο αφιέρωμα για τον κύριο Hitchcock από διάφορες κινηματογραφικές ομάδες. Αυτή η προβολή έγινε σε αμφιθέατρο του Οικονομικού, αν θυμάμαι καλά. Ήταν χειμώνας, των αρχών του 2000, και κίνησα γη και ουρανό για να πάμε με την παρέα να δούμε τη Θηλειά, μια και ήταν από τις ταινίες που ποτέ(;) δεν έπαιξαν στην τηλεόραση, ήταν από τις λιγότερο γνωστές του κυρίου Hitch και δύσκολο ως απίθανο να τη βρούμε στα βιντεοκλάμπ της γειτονιάς. Στο ΑΖΑ μόνο, στις Σαράντα Εκκλησιές...

Vertigo (Δεσμώτης του ιλίγγου)

Εβδομάδα σινε-αναμνήσεων αγαπήμενων κλασικών έργων.

Ο Χίτσκοκ είχε στιγματίσει τα παιδικά μας χρόνια με τα Πουλιά και το Ψυχώ. Αποφασίσαμε με την αδερφή μου να πάμε με κλειστά μάτια να γνωρίσουμε ένα από τα (φημολογούμενα) αριστουργήματά του όταν βγήκε η επανέκδοση του Vertigo με νέα κόπια το 1998, σε ένα σινεμά της Θεσ/νίκης, λίγο πριν τελειώσει η εξεταστική και γυρίσουμε στην Κοζάνη για το καλοκαίρι. Μας αιχμαλώτισε από τους αρχικούς ψυχεδελικούς τίτλους αρχής μέχρι το αναπάντεχο τέλος και την τρομακτική μαυροφορεμένη... μπάμπω!

The Rare Breed (Ράντσο Μπράβο)

Ταινία γουέστερν για όλη την οικογένεια. Με τον all-american πρωταγωνιστή James Stewart να βοηθάει δύο αγγλίδες γυναίκες, μάνα και κόρη, ώστε να μεταφέρουν μία αγγλική ράτσα αγελάδας σε ένα ράντσο στην αμερικανική ενδοχώρα για να αναμειχθεί με τις γηγενείς. Εξ ου και ο τίτλος The Rare Breed. Συμφεροντολόγος στην αρχή, θα βοηθήσει τις κυρίες μόνο για να βγάλει κέρδος. Στην πορεία, θα αρχίσει να νοιάζεται περισσότερο, κάτι για το οποίο ευθύνεται η γοητεία και ο τσαμπουκάς της μάνας που υποδύεται η γοητευτική Maureen O'Hara. Στο πρώτο μισό του έργου βλέπουμε την προσπάθεια αυτού του περίεργου τρίο να φτάσουν στο ράντσο, έχοντας να αντιμετωπίσουν την άγρια φύση αλλά και αρκετά κακοποιά στοιχεία. Στο δεύτερο μέρος, οι πρωταγωνιστές έχουν φτάσει στο ράντσο του σκοτσέζου ιδιοκτήτη (φανταστικός ο Brian Keith). Ο Stewart γουστάρει πλέον την αγγλίδα και πιστεύει στο όνειρό της. Αλλά καθώς κάθονται εκεί να περάσουν τον χειμώνα, σιγά-σιγά ο Keith αρχίζει να κορτάρει την O'Hara, ο μικρός γιος του σκοτσέζου την κόρη της αγγλίδας και ο Stewart μένει μόνος του. Ο χειμώνας είναι μεγάλος και η επιβίωση της αγγλικής αγελάδας φαντάζει πλέον σενάριο απίθανο. Αλλά η φύση ξέρει καλύτερα, το happy-end είναι εγγυημένο και εντελώς προβλεπόμενο. Με τον Andrew V. McLaglen στην καρέκλα του σκηνοθέτη (παλιά καραβάνα των γουέστερν) δεν περιμέναμε τίποτα διαφορετικό.

Destry Rides Again (Σαρξ και διάολος)

Ένα από τα καλύτερα γουέστερν της προ του Β' Παγκοσμίου πολέμου περιόδου. Κωμικό, διασκεδαστικό, σοβαρό εκεί που πρέπει και ολίγον σκεπτόμενο! Κι αυτό το τελευταίο παρουσιάζεται μέσα από τη μορφή του νέου βοηθού σερίφη (ο James Stewart στον πρώτο του ρόλο σε ταινία ουέστερν) που εκπροσωπεί το Νόμο και διατηρεί την Τάξη χωρίς... όπλα! Μέσα στο στενόμυαλο, βίαιο και γεμάτο τεστοστερόνη περιβάλλον της άγριας δύσης, αυτή η διαφορετική φιλοσοφική προσέγγιση του Stewart δίνει πολλούς έξτρα πόντους στο εργάκι μας. Η ταινία ονομάζεται Destry Rides Again από το όνομα του πατέρα του Stewart, που κι αυτός ήταν σερίφης αλλά σκοτώθηκε πισώπλατα. Τώρα ο νέος έρχεται για να συνεχίσει το έργο του, με διαφορετικό τρόπο και περισσότερο μυαλό. Έχει να αντιμετωπίσει μια πόλη διεφθαρμένη, με τον ιδιοκτήτη του σαλούν να είναι ο κακός της υπόθεσης, έχοντας ακόμα και τον δήμαρχο στο πλευρό του, αλλά και την ντίβα που ακούει στο όνομα Marlene Dietrich, που τραβάει τους άνδρες από τη μύτη (εξ ου και ο ελληνικός τίτλος, απλή συνωνυμία με την βωβή ταινία της Γκρέτα Γκάρμπο του 1926) και βοηθάει τον κακό μας να κλέβει στο τραπέζι του πόκερ ακόμα και περιουσίες. Τα πράγματα φυσικά θα περιπλακούν αρκετά για να κρατηθεί αμείωτο το ενδιαφέρον μας, τα κλισέ του είδους θα ανατραπούν με ενδιαφέροντα τρόπο και ο παλαίμαχος σκηνοθέτης George Marshall υπογράφει τελικά μια από τις καλύτερες ταινίες του.

After the Thin Man

Το παντρεμένο ζευγάρι του ντετέκτιβ Νικ Τσαρλς και της πλούσιας Νόρα με τον αξιαγάπητο σκύλο τους Άστα, επιστρέφουν στο Σαν Φρανσίσκο μετά το γάμο τους και τη λύση του μυστηρίου του της πρώτης ταινίας The Thin Man στη Νέα Υόρκη. Ο επιρρεπής στο αλκοόλ Τσαρλς θα αναγκαστεί να δειπνήσει στο σπίτι της ψηλομύτας θείας της Νόρα με την υπόλοιπη αριστοκρατική συγγενική γερουσία. Εκεί θα αποκαλυφθεί το πρόβλημα που αντιμετωπίζει η κόρη της θείας με την εξαφάνιση του αρραβωνιαστικού της. Μετά την πίεση της Νόρας, το πρωταγωνιστικό ζευγάρι θα αναλάβει να βρει τι συμβαίνει με τον πλεϊμπόι της ξαδέρφης. Θα τον βρουν σε ένα κλαμπ να σκορπάει λεφτά για τα μάτια της τραγουδίστριας. Η οποία μαζί με τον ιδιοκτήτη θέλουν να του φάνε τα λεφτά. Κι ο -τάχα μου- αδερφός της τραγουδίστριας να μπλέκει τη μούρη του παντού. Σε όλη αυτήν την ομάδα να μην ξεχάσουμε να αναφέρουμε τον παιδικό φίλο της ξαδέρφης, τον νεαρό James Stewart σε μια από τις πρώτες του εμφανίσεις. Ο καθένας για δικούς του λόγους θα θέλει να βγάλουν από τη μέση των αρραβωνιάρη και όταν βρεθεί νεκρός όλοι θα είναι υποψήφιοι δολοφόνοι.

Η μεγάλη επιτυχία της πρώτης ταινίας έφερε το σίκουελ εν έτη 1936 με τίτλο After the Thin Man, παρόλο που δεν υπάρχει κάποιος... thin man στο έργο. Η οικογενειακή περιπέτεια μυστηρίου με τις σπιρτόζικες, κωμικές, συζυγικές ατακές των William Powell και Myrna Loy είναι ό,τι πρέπει για όλες τις ηλικίες και όλα τα γούστα. Η ταινία μας εκτυλίσσεται την παραμονή της πρωτοχρονιάς και τελειώνει την επόμενη, ανήμερα Πρωτοχρονιάς, οπότε ταιριάζει γάντι στη σημερινή ημέρα. Αφεθείτε στη γοητεία της κλασικής εποχής του Χόλιγουντ και... καλή χρονιά.

Next Time We Love

Μια από τις πρώτες πρωταγωνιστικές ταινίες του James Stewart αποτέλεσε η ταινία Next Time We Love. Ζευγάρι (κινηματογραφικό σε αρκετά έργα οι Stewart και Margaret Sullavan) παντρεύεται παρόλο τις δυσκολίες της ζωής και τα οικονομικά τους προβλήματα. Δημοσιογράφος επαγγέλεται αυτός, ανερχόμενη ηθοποιός με μικρούς ρόλους αυτή. Ο κουμπάρος είναι διάσημος ηθοποιός του Χόλιγουντ και προσπαθεί να τους βοηθήσει όπως μπορεί. Τον υποδύεται ο νεαρός επίσης Ray Milland, σε μια από τις πολλές εμφανίσεις που έκανε εκείνη την εποχή που προσπαθούσε να καθιερωθεί ως όνομα. Η δουλειά του δημοσιογράφου θα απαιτήσει να φύγει στο εξωτερικό για καιρό αλλά αυτή θα μείνει να συνεχίσει την καριέρα της και να μεγαλώσει το παιδί τους. Δύσκολα συνδυάζεται οικογένεια και καριέρα και αυτό θέλει να δείξει αυτό το έργο. Η αγάπη τους όμως είναι πολύ μεγάλη, όπως και ο εγωισμός τους, και δεν μπορούν να αποφασίσουν αν θα χωρίσουν ή αν θα αφήσουν τις δουλειές τους για να ξανασμίξουν. Τα χρόνια περνάνε και εμείς βλέπουμε την εξέλιξη μόνο απο την οπτική γωνία της γυναίκας, η οποία βλέποντας και κρίνοντας λανθασμένα τα «σημάδια» που της αφήνει ο άντρας της, σκέφτεται ότι ήρθε η ώρα να χωρίσει. Στο τέλος μαθαίνει για την ανίατη αρρώστια του και η επανασύνδεση έρχεται απότομα, καθώς είπαμε η αγάπη τους ήταν πολύ μεγάλη. Ταυτόχρονα πέφτουν και οι τίτλοι τέλους και έχεις μείνει με μια απορία του στυλ «και τώρα τι γίνεται;». Ένα ρομαντικό μελόδραμα που δεν έκλεισε έτσι ακριβώς όπως θα το θέλαμε. Στα χέρια άλλου δημιουργού, ίσως είχε καλύτερη κατάληξη.

You Gotta Stay Happy (Η πλούσια κι ο φτωχός)

Η γλυκιά φατσούλα με το όνομα Joan Fontaine υποδύεται ένα κακομαθημένο πλουσιοκόριτσο που δεν ξέρει τι να κάνει στη ζωή της. Παντρεύεται με το ζόρι αλλά το ίδιο κιόλας βράδυ θα το σκάσει από το δωμάτιο του ξενοδοχείου και θα κρυφτεί σε αυτό του James Stewart. Ο οποίος είναι βετεράνος αεροπόρος του πολέμου που έχει αγοράσει μερικές σακαράκες και έχει φτιάξει τη δικιά του εταιρεία αερομεταφορών. Η συνέχεια της ιστορίας με τη δημιουργία του ειδυλλίου μεταξύ τους φυσικά και άλλων πολλών καταστάσεων θα γίνει... στους ουρανούς.

Χαλαρή ρομαντική κομεντί, παλιάς αισθητικής και... ηθικής, όπου η γυναίκα πρέπει να είναι αγνή, οικονόμα, νοικοκυρά στο σπίτι και ο άντρας αυτός που θα φέρει τα προς το ζην στο σπίτι. Τώρα γιατί λέει ο τίτλος You Gotta Stay Happy; Αυτό είναι το σλόγκαν του βοηθού αεροπόρου προς το αφεντικό του τον Stewart, που δεν χαλαρώνει ποτέ, διασκεδάζει σχεδόν ποτέ και έχει φτιάξει για τη ζωή του πλάνο επταετίας! Λίγα χρόνια μετά τον πόλεμο και η Αμερική που παρουσιάζει η ταινία έχει μπει σε ρυθμούς ανάπτυξης και έχει αφήσει πίσω όλες τις δυσκολίες. Μια νότα απαισιοδοξίας υπάρχει κι αυτή μόνο όταν δεν μπορεί η αεροπορική εταιρεία να ξεπληρώσει τα χρέη της. Στον αμερικανικό κόσμο των κομεντί όμως δεν μπορείς να κάνεις άλλη ανάλυση πέρα από τη χημεία του ζευγαριού, που εδώ είναι πάρα πολύ καλή. Για τους πρωταγωνιστές και μόνο αξίζει η ταινία να της αφιερώσετε το χρόνο σας.

Bell, Book and Candle (Ήρθες αργά αγάπη μου)

Η σαγηνευτική μάγισσα Kim Novak κάνει τα μαγικά της και ο James Stewart παρατάει την αχώνευτη κοπελιά του και ερωτεύεται αυτήν. Ξανά μαζί το ζευγάρι μέσα στη χρονιά του 1958, μετά το all-time αγαπημένο χιτσκοκικό Δεσμώτη του Ιλίγγου. Δίπλα τους η απίστευτη καρατερίστρια Elsa Lanchester και ο Jack Lemmon, συγγενείς και μάγοι επίσης σ' αυτήν την φανταστική κομεντί με τίτλο Bell, Book and Candle. Απλοϊκή η εξέλιξη της ταινίας αλλά, παρά ταύτα, παρακολουθείται ευχάριστα. Μέχρι να καταλάβει ο Stewart τι συμβαίνει και μετά να δεχτεί ότι υπάρχουν μάγισσες και μάγοι, συμβαίνουν διάφορα ευτράπελα και έτσι κυλάει το περισσότερο έργο. Στο τέλος θα πάρει ένα ξόρκι που θα τον ελευθερώσει από τα μάγια αλλά, φίλοι μου, η αγάπη θα υπερισχύσει τελικά. Αυτή δεν είναι και η μεγαλύτερη μαγεία στον κόσμο μας; Αυτός ο ρόλος αποτελεί τον τελευταίο του Stewart σε ρομαντική κωμωδία καθώς είχε μεγαλώσει αρκετά (είχε κλείσει τα 50) και το παραδέχτηκε και ο ίδιος μετά τις αντίστοιχες κριτικές της εποχής. Στην καρέκλα του σκηνοθέτη ο Richard Quine, ο οποίος ασχολήθηκε σχεδόν αποκλειστικά με το είδος της κομεντί, ελάχιστες φορές πετυχημένα, δυστυχώς.

The Glenn Miller Story

Κλασική ταινία από τη δεκαετία του '50 με τον James Stewart και μάλιστα με έγχρωμη φωτογραφία; Πρόκειται για την The Glenn Miller Story, μια ημιβιογραφική ταινία γύρω από τη ζωή του μεγάλου μουσικοσυνθέτη Glenn Miller. Παρακολουθούμε την προσπάθεια του τρομπονίστα Miller να βρει το δικό του μουσικό ύφος ενώ παίζει με άλλους μουσικούς ή συμμετέχει σε παραστάσεις για να βγάλει τα προς το ζην. Βλέπουμε πώς έριξε και παντρεύτηκε τη γυναίκα της ζωής του, τις προσπάθειες να βρει το δικό του στυλ και αργότερα τον ερχομό της επιτυχίας με τα πασίγνωστα τραγούδια "Moonlight Serenade" και "In the mood", για να αναφέρω μερικά, για να καταλήξουμε στην εξαφάνισή του την εποχή του Β' Παγκοσμίου πολέμου όταν υπηρετούσε στο πολεμικό ναυτικό. Η ταινία σκηνοθετήθηκε από τον Anthony Mann αποτελώντας άλλη μια συνεργασία του σκηνοθέτη με τον διάσημο ηθοποιό αλλά για πρώτη φορά όχι σε ταινία γουέστερν. Δεν είναι κανένα σπουδαίο φιλμ, βλέπεται όμως ευχάριστα εξαιτίας της πολύ καλής μουσικής, των ωραίων τραγουδιών και της χαλαρής ερμηνείας του Stewart, ο οποίος σε πείθει πολύ άνετα ότι ξέρει να παίζει το όργανο. Στα ελληνικά κυκλοφόρησε με τους τίτλους Το ατέλειωτο ρομάντζο και Έρωτες χωρίς περιορισμό. Και να μην ξεχάσουμε να αναφέρουμε τη συμμετοχή πολλών διάσημων μουσικών όπως των Louis Armstrong και Gene Krupa, για να αναφέρουμε κανά-δυο.

Mr. Smith Goes to Washington

Ο νεαρός, ιδεαλιστής κύριος Σμιθ είναι αγαπητός σε όλον τον κόσμο, θα βάλει υποψηφιότητα και θα φτάσει μέχρι το Κονγκρέσο. Ο κύριος Σμιθ πηγαίνει στην Ουάσινγκτον. Όντας γερουσιαστής και μέσα στα πράματα πλέον, θα προσπαθήσει να δουλέψει και να βοηθήσει τον απλό πολίτη. Θα προσπαθήσει να φτιάξει το όνειρο των παιδιών, ένα κατασκηνωτικό κέντρο σε μια μεγάλη έκταση. Θα βρει μπροστά του όμως αντιπάλους τα «συμφέροντα», το ίδιο το διεφθαρμένο σύστημα και στο τέλος τον ίδιο του τον μέντορα, ο οποίος θα προσπαθήσει να τον βγάλει απ'τη μέση με ένα σκάνδαλο. Λόγω της ηθικής του ακεραιότητας, δεν θα έχει άλλη επιλογή από να τους ξεμπροστιάσει μέσα στο Κοινοβούλιο. Αγαπημένη ταινία του υπογράφοντα με πρωταγωνιστή τον clean-cut James Stewart φυσικά, σε σκηνοθεσία και παραγωγή —ποιου άλλου;— του Frank Capra, του ανθρώπου που οι ανθρωπιστικές/κοινωνικές ταινίες της δεκαετίας του '30 άφησαν εποχή. Έντεκα υποψηφιότητες για όσκαρ αλλά κέρδισε μόνο αυτό της πρωτότυπης ιστορίας. Ελληνικός τίτλος της εποχής: «Αμερική, η χώρα της ελευθερίας»!

Wife vs. Secretary (Σύζυγος εναντίον δακτυλογράφου)

Από τον τίτλο και μόνο μπορείτε να καταλάβετε ότι έχουμε να κάνουμε με μια αισθητική κομεντί, πείτε το και ρομαντική, για τις σχέσεις του εργαζόμενου άντρα με τη γυναίκα και τη γραμματέα του και τον αντίκτυπο που αφήνει στην καθεμιά. Βρισκόμαστε στο 1936, αφεντικό είναι ο Clark Gable, γραμματέας η Jean Harlow και σύζυγος η Myrna Loy. Και με τις δύο ο κύριος Gable είχε συνεργαστεί πολλάκις. Η ταινία Wife vs. Secretary μάς παρουσιάζει το αριστοκρατικό ζευγάρι που είναι υπεράνω όλων, δεν καταλαβαίνει από ζήλιες ούτε από τους φθόνους των «φίλων» τους. Η εργασιομανία όμως του συζύγου και κάποιες αθώες παρεξηγήσεις, θα βάλουν τις σπίθες της ζήλιας στη σύζυγο και θα ανάψουν τη φωτιά στη σχέση τους. Απλοϊκότατη η ταινία για το σήμερα με αρκετά επίπεδη σκηνοθεσία. Λίγο οι τότε αμερικανικές συνθήκες εργασίας, λίγο το αριστοκρατικό προπολεμικό περιβάλλον, δεν μπορεί το σημερινό ελληνικό κοινό να ταυτιστεί εύκολα με το έργο. Βλέπεται ευχάριστα μόνο από τους νοσταλγούς των παλιών ηθοποιών και ταινίων και αποτελεί επίσης μια ευκαιρία να δείτε τον νεαρό James Stewart σε έναν από τους πρώτους του ρόλους.

Shenandoah

Ο James Stewart είναι ο χήρος μεγαλοκτηματίας που έχει 6 γιους, μία κόρη και μία νύφη κάτω από την σκεπή του και ζουν στην κοιλάδα με το όνομα Shenandoah στην πολιτεία της Βιρτζίνια. Βρισκόμαστε στην εποχή του αμερικανικού εμφυλίου με τις μάχες να κορυφώνονται και να διεξάγονται μόλις λίγα μίλια μακριά από το κτήμα του Stewart, με τον ίδιο όμως και τους γιους του να μη συμμετέχουν συνειδητά με το στρατό των Νοτίων (ούτε των Βορείων φυσικά!). Κάποια στιγμή όμως ο «Βενιαμίμ» της οικογένειας θα συλληφθεί από τους Βόρειους επειδή θα τον περάσουν για οπλίτη των Νοτίων και τότε η οικογένεια θα πάρει τα άρματα και θα βγει προς αναζήτησή του.

Η ταινία θέλει να σχολιάσει τη ματαιότητα και τον παραλογισμό του πολέμου και ειδικότερα αυτόν του αμερικανικού εμφυλίου. Προσπαθεί όμως να μας συγκινήσει με πολλές σεναριακές ευκολίες και προβλέψιμες ανατροπές. Θα 'λεγα ότι η συγκεκριμένη ταινία απευθύνεται κυρίως σε θαυμαστές του James Stewart.

Night Passage (Νυχτερινή διάβαση)

Θα θέλατε να μάθετε τι απέγινε ο μικρός Brandon de Wilde από το Shane, να δείτε πώς παίζει το ακορντεόν ο James Stewart και να δείτε τον baby-face Audie Murphy σε ρόλο κακού; Τότε η Νυχτερινή διάβαση είναι για εσάς. Η ταινία παραγωγής 1957 θα μπορούσε να είναι μια ακόμα συνεργασία του Stewart με τον σκηθέτη Anthony Mann, αλλά ο δεύτερος άλλαξε γνώμη επειδή δεν του άρεσε το σενάριο και αποχώρησε από το πρότζεκτ. Και, φυσικά, δεν συνεργάστηκαν μαζί ποτέ ξανά. Ο Stewart πίστεψε στο έργο και έφερε έναν πρωτοεμφανιζόμενο σκηνοθέτη. Η ταινία έχει εκπληκτική φωτογραφία και παρά τις σεναριακές ευκολίες και σκηνοθετικές αδυναμίες, παρακολουθείται ευχάριστα αποτελώντας κάτι περισσότερο από ένα απλό western της σειράς. Ο James Stewart παίζει ο ίδιος το ακορντεόν καθώς ήταν γνώστης του μουσικού αυτού οργάνου. Υποδύεται έναν απολυμένο από το σιδερόδρομο πιστολά, ο οποίος ζει από τη μουσική του. Μέχρι τη στιγμή που θα τον ξανακαλέσουν να αναλάβει τη φύλαξη μιας χρηματαποστολής με το τρένο, καθώς οι προηγούμενες τρεις καταληστεύτηκαν από μια συμμορία στην οποία βρίσκεται και ο νεαρός "Utica Kid" με τον οποίο έχει... προηγούμενα. Το ήσυχο πρώτο μέρος της ταινίας απλά θα μας βάλει στο κλίμα για να ακολουθήσουν στη συνέχεια οι αναμενόμενες συγκρούσεις, είτε αυτές είναι οικογενειακές είτε είναι... εγκληματικές!

Two Rode Together

Αν ισχύει αυτό που λέγεται, ότι δηλαδή ο John Ford ασχολήθηκε χωρίς να το θέλει με την ταινία Two Rode Together (στα ellinikos: Οι δύο ιππότες της κολάσεως), ότι είχε πει ο ίδιος ότι η ταινία είναι το χειρότερο πράμα με το οποίο ασχολήθηκε τα τελευταία 20 χρόνια, καταλαβαίνετε τότε ότι η ποιότητά της είναι σχεδόν ανύπαρκτη. Κρίμα για τους δύο ηθοποιούς (James Stewart και Richard Widmark) που αναγκάστηκαν να συμμετάσχουν στο όλο project. Η όλη ιστορία μας δεν έχει καμία δραματική ένταση, τα δυνατά της σημεία (όπως το λιντσάρισμα) τελειώνουν πολύ γρήγορα και έχει πολλά ανούσια και αργά σημεία που δεν εξυπηρετούν σε τίποτα την εξέλιξη της πλοκής· περισσότερο κουράζουν. Η υπόθεση εδώ έχει αρκετά στοιχεία με την παλιότερη επιτυχία του Ford Η αιχμάλωτη της ερήμου (λευκοί αιχμάλωτοι των ινδιάνων), η οποία φυσικά δεν είχε τη δυναμική του προηγούμενου έργου. Μέτρια πράματα δηλαδή...

Broken Arrow

Η ταινία Σπασμένο βέλος θα μείνει στην ιστορία ως το πρώτο γουέστερν που έπαιρνε ανοιχτά το μέρος των Ινδιάνων ιθαγενών και τους παρουσιάζε από διαφορετική οπτική γωνία απ' αυτή που μας είχε συνηθίσει το Χόλιγουντ μέχρι και λίγο μετά το τέλος του Β' παγκοσμίου πολέμου. Δεν είναι πλέον οι αδίστακτοι, πολεμοχαρείς και βάρβαροι που τα βάζουν με τους «φιλήσυχους» αμερικανούς. Φυσικά υπάρχει ένας αμερικανός στην ταινία μας που εναντιώνεται με τους δικούς του και τα βάζει με το κατεστημένο προσπαθώντας να πετύχει τη συμφιλίωση μεταξύ των δύο λαών. Και αυτός δεν είναι άλλος από τον James Stewart. Βασισμένη σε αληθινά περιστατικά γύρω από τη σχέση του αρχηγού Cochise και του αμερικανού Tom Jeffords, η ταινία του Delmer Daves προσπαθεί να κάνει γνωστό στο ευρύ κοινό την ινδιάνικη φιλοσοφία και τον ινδιάνικο τρόπο ζωής. Παρόλο αυτά, η ταινία δεν έχει κάποιο δυνατό δραματικό υπόβαθρο και σαν παραγωγή δεν έχει να προσφέρει πολλά στο σημερινό κοινό. Παρακολουθείται πάντως ευχάριστα έστω και για... εγκυκλοπαιδικούς λόγους.

The Man Who Shot Liberty Valance

Από τα τόσα γουέστερν που κάτσαμε και ξαναείδαμε (και μερικά είδαμε για πρώτη φορά), η ταινία του 1962 Ο άνθρωπος που σκότωσε τον Λίμπερτι Βάλανς ανήκει ήδη στις αγαπημένες μου. Για πολλούς θεωρείται ως η τελευταία μεγάλη ταινία του John Ford. Ο James Stewart υποδύεται έναν ηλικιωμένο γερουσιαστή που επιστρέφει στη μικρή πόλη του Σίνμπουν για να παρεβρεθεί στην κηδεία του φίλου του και εκεί διηγείται στους δημιοσιογράφους την άγνωστη ιστορία της μικρής πόλης, ένα μίνι-χρονικό της ίδιας της Άγριας Δύσης. Και εμείς παρακολουθούμε στη συνέχεια το πώς βρέθηκε εκεί ως νεαρός δικηγόρος που ήθελε να εξασκήσει το επάγγελμά του έχοντας για μοναδικά όπλα τα βιβλία του· πώς δημιουργήθηκε η αντιπαλότητα και έχθρα με τον περιβόητο νταή Liberty Valance (που υποδύεται ο Lee Marvin)· πώς τον βοήθησε ο σκληρός (φυσικά) John Wayne και του έδειξε πώς να χειρίζεται το όπλο· πώς ο διαβασμένος Stewart έμαθε στους αγρότες γραφή και ανάγνωση και τους βοήθησε να εξασκήσουν τα νόμιμα δικαιώματά τους ενάντια στην αδικία των μεγαλοκτηματιών. Ουσιαστικά, βλέπουμε (όπως έχει γραφεί και αλλού) το πέρασμα από την τρομοκρατία στην έννομη τάξη, από τον αναλφαβητισμό στο δημοκρατικό δικαίωμα της ψήφου.

The Naked Spur (Ο τελευταίος ζητιάνος)

Ο αγαπημένος James Stewart πρωταγωνιστεί σε ακόμα ένα western του Anthony Mann το 1953 με τον τίτλο The Naked Spur. Αυτή τη φορά τον βρίσκουμε σε έναν περισσότερο σκοτεινό και λιγότερο συμπαθητικό ρόλο ενός κυνηγού επικυρηγμένων. Πιο συγκεκριμένα, υποδύεται έναν πρώην ραντσέρη που η «αγαπητικιά» του τού 'φαγε την περουσία και βρίσκεται πλέον στο κατόπι του (άσχετου με το όλο θέμα) Robert Ryan με σκοπό να καρπωθεί την αμοιβή. Στο δρόμο του θα βρει άλλους δυο συμπαραστάτες, έναν γεράκο που αναζητά χρυσό και έναν νεαρό πρώην λοχαγό που εκδιώχθηκε από το στρατό. Το όλο ανδρικό σύμπαν επηρεάζει με την παρουσία της η νεαρή Janet Leigh, φιλενάδα και σύμμαχος του Ryan. Ο δεύτερος πάντως βρήκε ρόλο στα μέτρα του· αλαζονικός, χωρίς να έχει τίποτα να χάσει, «φιτιλιάζει» συνεχώς τους... τρεις σωματοφύλακές του προσπαθώντας να τους κάνει να φάνε ο ένας τον άλλο. Η απληστία είναι όντως αυτή που θα τους οδηγήσει στη φαγωμάρα και τελικά στην αιματωβαμένη κατάληξη, στα χνάρια της τεράστιας ταινίας Ο θησαυρός της Σιέρα Μάντρε. Στοιχειωμένος από το παρελθόν του, ο Stewart θα βρει στο τέλος την εσωτερική δύναμη να αντιμετωπίσει τα προβλήματά του. Όπως επίσης και τον Ryan, με ένα σπιρούνι!