Seppuku (Χαρακίρι)

Επειδή γιαπωνέζικο σινεμά δεν είναι μόνο ο Kurosawa, ανακαλύψαμε (λίγο καθυστερημένα) τον Masaki Kobayashi. Συγκεκριμένα, είδαμε την ταινία Χαρακίρι του 1962, η οποία βραβεύτηκε και με το Ειδικό βραβείο της επιτροπής στο φεστιβάλ των Καννών της επόμενης χρονιάς. Μια ταινία που, όπως υποδηλώνει ο τίτλος της, ασχολείται με το έθιμο της αυτοκτονίας των σαμουράι, το γνωστό στο δυτικό πολιτισμό ως χαρακίρι (σεπούκου στα γιαπωνέζικα).

Στη φεδουαρχική Ιαπωνία του 17ου αιώνα, ένας περιπλανώμενος σαμουράι πηγαίνει στον οίκο ενός μεγάλου αφέντη της περιοχής για βρει κατάλληλο μέρος ώστε να πράξει το τελετουργικό για το χαρακίρι. Εκεί μαθαίνει την ιστορία του γαμπρού του που οδηγήθηκε από τρεις πολεμιστές σε ατιμωτική αυτοκτονία με σπαθί φτιαγμένο από μπαμπού. Λίγο πριν πράξει αυτός χαρακίρι, διηγείται την ιστορία από τη δικιά του πλευρά φωτίζοντας τις απαραίτητες λεπτομέρειες και συμπληρώνει την ιστορία με την εκδίκηση που έχει ήδη πάρει το δρόμο της. Με συνεχή φλας-μπακ, με απίστευτες ερμηνείες από όλους τους ηθοποιούς, με εκπληκτική ασπρόμαυρη φωτογραφία και υποβλητική ατμόσφαιρα, ο σκηνοθέτης δημιουργεί ένα εκπληκτικό φιλμ, στο οποίο κατακρίνει την υποκρισία των φεουδαρχών και την κατάπτωση των ηθικών αξιών, που μοναδικό στόχο έχουν να διατηρήσουν την άρχουσα τάξη ως έχει. Να κλείσω λέγοντας ότι η ποιότητα εικόνας και ήχου του DVD από τις εκδόσεις Criterion είναι φανταστική.

Δείτε/κρύψτε ένα τρίλεπτο τρέιλερ για το Χαρακίρι.