Μία από τις πιο χαρακτηριστικές ταινίες με τον James Cagney σε γκανγκστερικό ρόλο αποτελεί η ταινία Angels with Dirty Faces του 1938. Με την παρούσα ταινία, μάλιστα, κέρδισε την πρώτη του υποψηφιότητα για βραβείο Όσκαρ. Μαζί με τον Pat O'Brien, υποδύονται δύο παιδικούς φίλους που μεγαλώνουν στη σκληρή περιοχή Hell's Kitchen της Νέας Υόρκης και που μπαίνουν από μικροί στα κόλπα. Μια αποτυχημένη ληστεία όμως ενός βαγονιού τρένου θα οδηγήσει στη σύλληψη του Cagney που θα τον στείλει στο αναμορφωτήριο, ενώ ο O'Brien θα καταφέρει να το σκάσει. Μεγαλώνοντας, οι δύο φίλοι ξανασυναντιούνται με τον Cagney να είναι πλέον ένας διαβόητος κακοποιός που επηρεάζει τη νεολαία της περιοχής, ενώ ο φίλος του είναι πλέον ιερέας. Μπλέκοντας με έναν διεφθαρμένο δικηγόρο (ο Humphrey Bogart, την εποχή που έπαιζε δεύτερους ρόλους) θα βρεθεί αντιμέτωπος με το γκανγκστερικό κύκλωμα και την αστυνομία. Η καλύτερη στιγμή της ταινίας πάντως είναι το τέλος της, όταν ο Cagney έχει συλληφθεί και έχει καταδικαστεί να «πάει» στην ηλεκτρική καρέκλα: ο ιερέας του ζητάει να το «παίξει» δειλός και να αρχίσει να φωνάζει, έτσι ώστε να μην γίνει είδωλο και ήρωας στα μάτια των παιδιών που τον είχαν ως πρότυπο. Η συνέχεια επί της οθόνης σας...
Ψάχνοντας (δηλαδή βλέποντας) όχι και τόσο γνωστές ταινίες (κυρίως παλιές). Και ευκαιρία να θυμηθούμε (ή να γνωρίσουμε) κάποιες κλασικές!
Τετάρτη 26 Μαρτίου 2008
Angels with Dirty Faces (Κολασμένες ψυχές)
Τάδε έφη zisis at 10:30
Labels: 1938, Ann Sheridan, crime-film, Humphrey Bogart, James Cagney, Michael Curtiz, Pat O'Brien
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου