Σε γενικές γραμμές, στην ταινία του 1972 Όλα πάνε καλά του Jean-Luc Godard βλέπουμε το ζευγάρι των Jane Fonda και Yves Montand να βρίσκονται εγκλωβισμένοι σε ένα εργοστάσιο σαλαμιών μετά από την απεργία που έχουν κυρήξει οι εργάτες του και την κατάληψή του. Στην ουσία όμως είναι μια προσπάθεια να αποτυπώσει ο Godard τις σκέψεις του γύρω από το Μάη του '68, τις αριστερές (Μαοϊκές περισσότερο) ιδεολογίες του και να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι... όλα δεν πάνε τόσο καλά. Κυριώς θα λέγαμε ότι είναι μια (απαισιόδοξη;) αποτύπωση για την αποτυχία εγκαθίδρυσης των ριζοσπαστικών ιδεολογιών της δεκαετίας του '60. Όλα αυτά μέσα από το ανατρεπτικό κινηματογραφικό στυλ του Godard, για να ξέρετε τι περίπου να περιμένετε.Σημειώστε επίσης ότι το όλο σκηνικό στο εργοστάσιο μου θύμισε το παρόμοιας κατασκευής και κινηματογραφικής αποτύπωσης που είδαμε και πριν λίγες μέρες στην ταινία Ο γυναικοκατακτητής του Jerry Lewis!
3 σχόλια:
Χμ... Ενδιαφέρον. Εμένα μου έδωσε την εντύπωση ότι είναι μάλλον αισιόδοξος (ακόμα, γιατί από εδώ και πέρα θα αρχίσει μια καθοδικλη πορεία μέχρι και την ολοκληρωτική απελπισία του Sauve qui peut το 1979). Εντυπωσικός ο τρόπος που κοροιδεύει τον βιομηχανοποιημένο κινηματογράφο με τη συνδρομή των τολμηρών Montand και Fonda.
Όντως, ενδιαφέρον. Όπως το εκλάβει κανείς... Δυστυχώς, δεν έχω δει την ταινία που αναφέρεις και -εδώ που τα λέμε- καμία άλλη του Γκοντάρ από τη δεκαετία του '70! Προσπαθώ να αναπληρώσω...
Χωρίς να υποτιμώ την αξία του, είμαι εναντίον της θεοποίησης του Γκοντάρ.
Δημοσίευση σχολίου