Είχα διαβάσει κάποτε για τον σεναριογράφο και μετέπειτα σκηνοθέτη Preston Sturges ότι στις ταινίες του οι ατάκες πέφτουν σαν το χαλάζι. Να προσθέσω εγώ και με ρυθμούς πυροβόλου όπλου! Αυτό θυμήθηκα με το που είδα την φοβερή, σκοτεινά κωμική ταινία, παραγωγής 1948, με τον τίτλο Unfaithfully Yours.
Θα μπορούσαμε να χωρίσουμε την ταινία σε τρία μέρη. Στο πρώτο γνωρίζουμε φυσικά τους χαρακτήρες και μαθαίνουμε (όπως και ο ίδιος) ότι η γυναίκα του μαέστρου Rex Harrison τον απατάει. Στο δεύτερο μέρος, ο μαέστρος παρουσιάζει με την ορχήστρα του τρία έργα των Rossini, Wagner και Tchaikowsky και τον βλέπουμε με την αντίστοιχη μουσική υπόκρουση να φαντάζεται τρεις διαφορετικούς τρόπους για να την εκδικηθεί ή ακόμα και να τη δολοφονήσει. Ειδικά η πρώτη προσπάθεια είναι... μαεστρικά ενορχηστρωμένη! Προς στιγμήν, θα σας φέρει στο μυαλό τη Μέρα της μαρμότας. Στο τρίτο μέρος της ταινίας αναλαμβάνει να πραγματοποιήσει τα σχέδια του, μόνο που η ζωή είναι αρκετά διαφορετική απ' ό,τι η φαντασία με αποτέλεσμα να αποτυχαίνει συνεχώς, με τέτοιο τρόπο που θα ζήλευε ακόμα και ο Jerry Lewis! Το happy-end είναι φυσικά δεδομένο αλλά η ταινία είναι απολαυστικότατη και για τα 100 λεπτά της. Η εμπορική της αποτυχία όμως και το γεγονός ότι το θέμα της ήταν αρκετά μακάβριο για τα γούστα πολλών κριτικών της εποχής αποτέλεσαν βαρύ πλήγμα στο Sturges που λέγεται ότι δεν μπόρεσε να ανακάμψει ουσιαστικά και η καριέρα του έληξε λίγα χρόνια αργότερα. Το ομώνυμο ριμέικ, τέλος, του 1984 με τους Dudley Moore και Nastassja Kinski φυσικά και δεν συγκρίνεται.
Θα μπορούσαμε να χωρίσουμε την ταινία σε τρία μέρη. Στο πρώτο γνωρίζουμε φυσικά τους χαρακτήρες και μαθαίνουμε (όπως και ο ίδιος) ότι η γυναίκα του μαέστρου Rex Harrison τον απατάει. Στο δεύτερο μέρος, ο μαέστρος παρουσιάζει με την ορχήστρα του τρία έργα των Rossini, Wagner και Tchaikowsky και τον βλέπουμε με την αντίστοιχη μουσική υπόκρουση να φαντάζεται τρεις διαφορετικούς τρόπους για να την εκδικηθεί ή ακόμα και να τη δολοφονήσει. Ειδικά η πρώτη προσπάθεια είναι... μαεστρικά ενορχηστρωμένη! Προς στιγμήν, θα σας φέρει στο μυαλό τη Μέρα της μαρμότας. Στο τρίτο μέρος της ταινίας αναλαμβάνει να πραγματοποιήσει τα σχέδια του, μόνο που η ζωή είναι αρκετά διαφορετική απ' ό,τι η φαντασία με αποτέλεσμα να αποτυχαίνει συνεχώς, με τέτοιο τρόπο που θα ζήλευε ακόμα και ο Jerry Lewis! Το happy-end είναι φυσικά δεδομένο αλλά η ταινία είναι απολαυστικότατη και για τα 100 λεπτά της. Η εμπορική της αποτυχία όμως και το γεγονός ότι το θέμα της ήταν αρκετά μακάβριο για τα γούστα πολλών κριτικών της εποχής αποτέλεσαν βαρύ πλήγμα στο Sturges που λέγεται ότι δεν μπόρεσε να ανακάμψει ουσιαστικά και η καριέρα του έληξε λίγα χρόνια αργότερα. Το ομώνυμο ριμέικ, τέλος, του 1984 με τους Dudley Moore και Nastassja Kinski φυσικά και δεν συγκρίνεται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου