Μετά τον Ιούλιο Βερν και τον Georges Melies, το 1950 ήταν η ώρα του Χόλιγουντ να επικοίσει τη Σελήνη. Ο τίτλος Destination Moon τα λέει όλα (οι ελληνικοί τίτλοι λένε ακόμα περισσότερα!). Το ενδιαφέρον σε αυτήν την περίπτωση έγκειται στο ότι οι δημιουργοί προσπάθησαν —με τα όποια μέσα διέθεταν εκείνη την εποχή— να φτιάξουν όσο πιο αληθοφανή γινόταν την ιστορία της κατασκευής του πυραύλου που θα πήγαινε τους πρώτους ανθρώπους στο φεγγάρι. Για αυτό λόγο έχουμε πολλές τεχνικές αναλύσεις και ένα ενδιαφέρον ένθετο βιντεάκι με τον... Woody τον τρυποκάρυδο που μας εξηγεί πολλά πραματάκια! Λιγότερο όμως από μια ταινία μυθοπλασίας πάντως, η ταινία αγγίζει το ντοκυμενταρίστικο στυλ (για να μην πούμε το προπαγανδιστικό). Ειδικά οι αναφορές για την απειλή της ανθρωπότητας αν και εφόσον κάποιοι εχθροί προλάβουν και πάνε πρώτοι στο φεγγάρι και το χρησιμέψουν ως βάση για να εκτοξεύουν πυραύλους, ακούγονται λίγο αστείες σήμερα. Επίσης αστείες μπορεί να σας φανούν πολλές σκηνές, εδικά αυτές πάνω στον πύραυλο που... περπατάνε στο διάστημα και μερικές στο φεγγάρι· το σημερινό μάτι που έχει φάει τα εφέ με το κουτάλι θα τις δει ως παιχνίδια με playmobil! Εν κατακλείδι, η ταινία βλέπεται για... εγκυκλοπαιδικούς λόγους! 
Υ.Γ.: Εμένα πάντως μου έφερε στο μυαλό την ομώνυμη περιπέτεια του... Τεν-Τεν!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου