Την τρίτη συνεργασία των Luis Buñuel, της ηθοποιού Silvia Pinal και του συζύγου της και παραγωγού Gustavo Alatriste αποτελεί αυτή η μεσαίου μήκους ταινία. Ο Σιμών της ερήμου, παραγωγής 1965, αποτελεί —όπως εύκολα μπορείτε να μαντέψετε— άλλη μια σουρεαλιστική ταινία του Ισπανού σκηνοθέτη που με το λεπτό του χιούμορ ισοπεδώνει τα πάντα. Ο πρωταγωνιστής μας μιμείται το παράδειγμα του Συμεών του Στυλίτη, ο οποίος τον 5ο αιώνα μ.Χ. ανέβηκε πάνω σε ένα στύλο και έζησε εκεί 37 χρόνια με νηστεία και προσευχή για να είναι και πιο κοντά στο Θεό και πιο μακριά από τις αμαρτίες των ανθρώπων. Με βάση αυτήν την ιστορία, ο Buñuel βρίσκει την ευκαιρία να επιτεθεί (για άλλη μια φορά) με οξυδερκείς και ευφυείς παρατηρήσεις κατά της εκκλησίας και του Χριστιανισμού. Χρησιμοποιώντας τη Silvia Pinal ως το μέσον για να ρίξει ο Διάβολος (ή ο Buñuel;) τον Σιμών στην αμαρτία, η ταινία δεν είναι απλά ενδιαφέρουσα· είναι μια πανέξυπνη σατιρική αλληγορία. Θα μπορούσαμε να πούμε, τέλος, ότι αποτέλεσαι τη μεγαλύτερη επιρροή των Monty Python για τη δημιουργία της ταινίας Life of Brian.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου