Η δεύτερη ταινία (αν μετρήσουμε και το Χαμένο Σαββατοκύριακο) που κέρδισε το Όσκαρ καλύτερης ταινίας και το Χρυσό Φοίνικα στο φεστιβάλ των Καννών. Σε μια εποχή που το Χόλιγουντ επένδυε όλο και περισσότερο σε επικά και πανάκριβα έργα ώστε να αντιμετωπίσει την εισβολή της τηλεόρασης, η ταινία Marty του 1955 διέψευσε όλα τα προγνωστικά. Κι αυτό διότι είχε χαμηλότατο προϋπολογισμό, είχε γυρίσματα σε φυσικούς χώρους, είχε έναν σκηνοθέτη που ήρθε κατευθείαν από την τηλεόραση όπως και η ίδια η ταινία στην ουσία, αφού το ίδιο έργο είχε γυριστεί και για την τηλεόραση! Ο Marty είναι ένας ανύπαντρος, 34χρονος, Ιταλο-αμερικανός χασάπης, που ζει ακόμα με τη μητέρα του. Κάνει παρέα με τους φίλους του και ξημεροβραδιάζονται σε μαγαζιά ψάχνοντας για κοπέλες, μόνο που ο Marty έχει αρχίσει να σκέφτεται πλέον και το γάμο, αλλά αρχίζει και απογοητεύεται καθώς βλέπει τα χρόνια να περνάνε και να μην μπορεί να βρει γυναίκα (που να αρέσει και στη μάνα!). Μέχρι που μια μέρα θα γνωρίσει μια μέτριας εμφάνισης κοπέλα και για να την υπερασπιστεί θα πρέπει να αντιμετωπίσει την αρνητικότητα της μητέρας του και τα κασμέρια των φίλων του. Απλή ταινία και ανθρώπινη, μια αποτύπωση ρεαλιστικών καταστάσεων χωρίς φρου-φρου και αρώματα. Και επειδή κάποια πράματα δεν αλλάζουν εύκολα, σίγουρα υπάρχουν άνθρωποι εκεί έξω που μπορούν να ταυτιστούν με τον ήρωα της ταινίας, ακόμα και σήμερα...Προσθέστε και τα Όσκαρ σκηνοθεσίας για τον Delbert Mann (που μεταπήδησε με επιτυχία θα λέγαμε από την τηλεόραση στον κινηματογράφο), σεναρίου και α' ανδρικού ρόλου για τον Ernest Borgnine και πολλές άλλες υποψηφιότητες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου