Ψάχνοντας (δηλαδή βλέποντας) όχι και τόσο γνωστές ταινίες (κυρίως παλιές). Και ευκαιρία να θυμηθούμε (ή να γνωρίσουμε) κάποιες κλασικές!

Σάββατο 23 Φεβρουαρίου 2008

The Defiant Ones (Όταν σπάσαμε τις αλυσίδες)

Ο ελληνικός τίτλος φαντάζει πιο εμπορικός, λέω γω τώρα, απ'το να μεταφράσουν απλώς την ταινία The Defiant Ones ως είναι, δηλαδή οι ανυπάκοοι! Η δραματική περιπέτεια παραγωγής 1958 του Stanley Kramer είναι μια μικρή σε διάρκεια αλλά μεγάλη σε συγκινήσεις ταινία. Κυρίως για το αντιρατσιστικό της θέμα σε μια περίεργη εποχή για την Αμερική, η ταινία αξίζει τη θέασή της. Και φυσικά ποιος άλλος θα έπαιζε πέρα από τον Sidney Poitier. Μαζί του αλυσοδεμένος βρίσκεται ο Tony Curtis σε ρόλο νεαρού τραμπούκου. Μαζί οι δυο τους θα πρέπει να αφήσουν στην άκρη τις οποιεσδήποτε διαφορές και θα πρέπει επίσης να συνεργαστούν ώστε να μπορέσουν να ξεφύγουν από τις διωκτικές αρχές. Εκεί βρίσκουμε άλλο ένα δίδυμο που συγκρούεται για κάθε απόφαση που πρέπει να παρθεί· ο σκεπτόμενος σερίφης και ο επιπόλαιος αρχηγός της αστυνομίας.

Ο Poitier με αυτήν την ερμηνεία κέρδισε την πρώτη υποψηφιότητά του για όσκαρ α' ανδρικού ρόλου και έγινε ο πρώτος μαύρος άντρας που το πετύχαινε αυτό. Βέβαια, μην ξεχνάμε το πρώτο όσκαρ σε μαύρη γυναίκα το 1939, στην Hattie McDaniel για το ρόλο της Μάμι στο Όσα Παίρνει ο Άνεμος. Υποψηφιότητα και στον Tony Curtis μαζί με άλλες έξι υποψηφιότητες (συμπεραλαμβανωμένων και αυτά για ταινία, σκηνοθεσία). Η ταινία, από σύνολο 9, κέρδισε μόνο αυτά του καλύτερου σεναρίου και καλύτερης ασπρόμαυρης φωτογραφίας.

Δεν υπάρχουν σχόλια: