Άλλο ένα οσκαρικό έργο που είδαμε πριν λίγο καιρό είναι το All the King's Men (1949) και αναρωτηθήκαμε: προς τι η δημιουργία του περσινού ριμέικ με τους Sean Penn, Jude Law και λοιπούς; Το ριμέικ αναπαριστά (όμορφα) τη δεκαετία του '30, η παλιά ταινία όμως την παρουσιάζει λες και ήταν χθες! Λίγα χρόνια και ένας πόλεμος πέρασαν μόνο! Το ριμέικ πάσχισε να ακολουθήσει περισσότερο τα γραφόμενα του βιβλίου, αλλά ουσιαστική διαφορά δεν είδαμε. Το βιβλίο στο οποίο βασίστηκε η ταινία ήταν το ομώνυμο και βραβευμένο με Πούλιτζερ του Robert Penn Warren. Για την υπόθεση δε θα πω τίποτα· λογικά θα έχετε δει κάποια από τις δυο ταινίες. Σε αυτούς που έχουν δει μόνο τη νεότερη προτείνω να ρίξουν μια ματιά και στην παλιότερη. Μόνο ένα ιστορικό κουτσουμπολιό: είχε προτείνει ο Rossen τον πρωταγωνιστικό ρόλο στον John Wayne αλλά αυτός, αφού διάβασε το σενάριο, αρνήθηκε αγανακτισμένα, λέγοντας ότι είναι αντι-πατριωτικό! Μωρέ μπράβο! Ο Broderick Crawford που τον αντικατέστησε τσίμπησε το όσκαρ α' ανδρικού ρόλου και ο Rossen μπορεί να έχασε αυτό της σκηνοθεσίας, κέρδισε όμως ως παραγωγός το όσκαρ καλύτερης ταινίας! Επιπλέον υποψηφιότητα β' ανδρικού ρόλου για τον νεαρό John Ireland, που είχε δεκάδες συμμετοχές σε ταινίες, κυρίως σε b-movies.
Drunken Master II (1994, Lau Kar-leung)
Πριν από 6 ώρες
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου