Ακαταλαβίστικη, ασυνάρτητη, ίσως εγώ δεν είχα πολύ όρεξη, οπότε καταλαβαίνετε ότι η ταινία Repo Man (ελληνιστί: Η λάμψη που σκοτώνει και Παίζοντας με τον κίνδυνο) δεν μου άφησε και τις καλύτερες των εντυπώσεων. Με μία κάτι σαν sci-fi υπόθεση, η ταινία με τα χρόνια έχει αποκτήσει cult status, ως μία από τις πρώτες punk ταινίες. Κι αυτό χάρη στο soundtrack που είναι εμπλουτισμένο με punk-rock συγκροτήματα του L.A. (βρισκόμαστε στα 1984) αλλά κυρίως με τον πρωταγωνιστικό ρόλο του Emilio Estevez ως πάνκης που μπλέκει σε περίεργες και σουρεαλιστικές καταστάσεις με εγκληματίες και... εξωγήινους. Το μυστήριο και επικίνδυνο φως που αναδύεται από το πορτ-μπαγκάζ του αυτοκινήτου φέρνει στο μυαλό το ανάλογο φως του Kiss Me Deadly. Ξέρετε, απ' αυτό που επηρεάστηκε ο Tarantino στη δικιά του βαλίτσα στο Pulp Fiction. Σκηνοθέτης εδώ είναι ο Alex Cox, γνώστης της πανκ σκηνής, μας έδωσε λίγα χρόνια μετά τη βιογραφία του Sid Vicious, την πιο γνωστή του ταινία Sid and Nancy. Αποκλειστικά για... περίεργες σινε-αποδράσεις!
Η υπόθεση της ταινίας (σε λίγες γραμμές) όπως αναγράφεται στο οπισθόφυλλο του DVD: Ένας νεαρός υπάλληλος σε σούπερ μάρκετ προσλαμβάνεται από κάποια εταιρεία που βρίσκει κλεμμένα αυτοκίνητα και τα επιστρέφει στους ιδιοκτήτες τους. Κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσης θα γνωριστεί με έναν παρανοϊκό επιστήμονα και θα εμπλακεί σε θεωρίες σχετικά με την ύπαρξη ιπτάμενων αντικειμένων αγνώστου ταυτότητος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου