Τρία χρόνια μετά τον αγαπημένο για τον υπογράφοντα Κλέφτη ποδηλάτων, ο διάσημος Ιταλός ηθοποιός Vittorio De Sica σκηνοθετεί το 1951 άλλη μια νεορεαλιστική ταινία. Το Θαύμα στο Μιλάνο είναι κυρίως μια φανταστική ταινία, ή καλύτερα, ένα μοντέρνο, αστικό παραμύθι. Μια ταινία ελπίδας που ξεπηδάει μέσα από την παραγκούπολη και τη φτώχεια στα περίχωρα του Μιλάνου στην εποχή της μεταπολεμικής Ιταλίας.Και όλα αυτά χάρη στο νεαρό Τοτό, ο οποίος με την μεγάλη καλοσύνη και αθωότητά του κερδίζει τη συμπάθεια των φτωχών. Έχοντας ένα... στυλ που θα σας θυμήσει τον Μπενίνι στο Η ζωή είναι ωραία, πείθει τους φτωχούς και καταφρονημένους να βελτιώσουν τη διαβίωσή τους χτίζοντας παράγκες και φτιάχνοντας αστείες πινακίδες δρόμων. Η μίζερη παραγκούπολη γίνεται σιγά-σιγά μια αξιοπρεπής κοινότητα. Όταν πεταχτεί από τη γη ένας πίδακας πετρελαίου, ο πλούσιος Mobbi —που είναι ο ιδιοκτήτης της γης— θα προσπαθήσει να τους διώξει με τη βοήθεια της αστυνομίας και των καραμπινιέριδων. Ο Τοτό όμως με το μαγικό του περιστέρι που πραγματοποιεί κάθε του επιθυμά θα τους εκδιώξει με εμπνευσμένο τρόπο. Θα μπλέξει μετά όμως με τις επιθυμίες των φίλων του που θα φανούν ιδιαίτερα πιεστικοί. Χρυσός Φοίνικας για τον De Sica στο φεστιβάλ των Καννών του '51, μοιρασμένο εξ'ημισείας με τη Δεσποινίς Τζούλια του Alf Sjoberg.
2 σχόλια:
Από τις μεγαλύτερες ταινίες στο ιταλικό σινεμά. Πολύ θα ήθελε ο Μπενίνι να την πλησιάσει, αλλά... (καταλαβαίνω τον παραλληλισμό σου, απλά είπα να πω την κακία μου).
Άλλες εποχές τότε, άλλες τώρα! Η κωμωδία λειτουργούσε και ως βάλσαμο για τον κουρασμένο λαό της μεταπολεμικής εποχής εκείνης (θα έλεγα). Σήμερα οδηγούμαστε όλο και περισσότερο προς τη σαχλαμάρα και τα κωμικά ταλέντα όλο και φθίνουν...
Δημοσίευση σχολίου