Ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος ήταν η αιτία για να συναντηθούν ο Βρετανός Michael Powell και ο Ουγγρικής καταγωγής εβραίος Emeric Pressburger και η συνεργασία τους, ειδικά τη δεκαετία του '40, είχε για αποτέλεσμα να κυκλοφορήσουν μερικές από τις καλύτερες ταινίες του βρετανικού (και όχι μόνο) κινηματογράφου. Τα κόκκινα παπούτσια, που κυκλοφόρησαν το 1948, αποτελούν την άποψη των σκηνοθετών γύρω από την τέχνη και τη μουσική, το μπαλέτο και το χορό, τον έρωτα και τις ανθρώπινες σχέσεις· όλα σε μια ονειρική μουσικοχορευτική ταινία. Και φυσικά μη νομίζετε ότι είναι άλλο ένα κουραστικό μιούζικαλ. Το κλασικό έργο του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν μεταφέρεται με μοντέρνο τρόπο στο πανί μέσα από μια πανδαισία χρωμάτων και εμπνευσμένων χορογραφιών. Μη τη χάσετε!
Ψάχνοντας (δηλαδή βλέποντας) όχι και τόσο γνωστές ταινίες (κυρίως παλιές). Και ευκαιρία να θυμηθούμε (ή να γνωρίσουμε) κάποιες κλασικές!
Πέμπτη 11 Σεπτεμβρίου 2008
The Red Shoes (Τα κόκκινα παπούτσια)
Τάδε έφη zisis at 11:11
Labels: 1948, Emeric Pressburger, Michael Powell, musical, UK
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
Τι εννοείς "άλλο ένα κουραστικό μιούζικαλ";;;; Έχω προτάξει τα δόντια μου, μαζί με το λάγνο βλέμμα του Fred και τα πόδια - πολυβόλα της Cyd: δεν έχεις παρά να παραδοθείς!!!
Υ.Γ. Τα κόκκινα παπούτσια είναι μέσα στις πέντε αγαπημένες ταινίες του Scorsese, και αυτό έχει τη βαρύτητά του για όποιον έχει ενδοιασμούς να το επιλέξει για προβολή..
Εγώ και τα Μιούζικαλ δεν τα πάμε και τόσο καλά!
;-)
Δημοσίευση σχολίου