La Dolce Vita

Επτά νύχτες από τη ζωή και την καθημερινότητα του δημοσιογράφου Marcello Mastroianni (σε σκανδαλοθηρικό έντυπο), ο οποίος θέλει να γευτεί τη Γλυκιά ζωή. Η περιπλάνησή του τον οδηγεί σε εφήμερες διασκεδάσεις, πάρτι και σεξ. «Συντροφεύει» μια αριστοκράτισα που αναζητά νέες συγκινήσεις, φλερτάρει με τη Σύλβια, μία διάσημη ντίβα του σινεμά, η οποία επιδεικνύεται στο μυθικό μπάνιο στην Fontana di Trevi· η κοπέλα του Emma τον εκβιάζει ψυχολογικά κάνοντας απόπειρα αυτοκτονίας· συναντιέται με τον διαννοούμενο Steiner, τον οποίο θαυμάζει για την σχεδόν ιδανική ζωή του. Ο Steiner όμως θα αυτοκτονήσει αφού έχει σκοτώσει τα παιδιά του. Οι υπαρξιστικές περιπλανήσεις του Marcello θα συνεχιστούν και το τελευταίο ξημέρωμα της ταινίας, ύστερα από μια οργιαστική νύχτα σε μια παραλία, οι καλεσμένοι θα δουν ένα θαλάσσιο τέρας.

Για κάποιους, η καλύτερη ιταλική ταινία. Για άλλους, μία από τις καλύτερες ταινίες όλων των εποχών. Για τον υπογράφοντα, μια ενδιαφέρουσα ταινία, η οποία όμως με κούρασε λίγο από τη μεγάλη της διάρκεια (σχεδόν τρεις ώρες). Χωρίς να υπάρχει μια προφανής ιστορία, η ταινία είναι μια συρραφή επεισοδίων με κοινό στοιχείο την παρουσία του Mastroianni. Ο οποίος στο τέλος κάθε επεισοδίου βρίσκεται να είναι μόνος του και να περιφέρεται άσκοπα σε έναν περίεργο κόσμο, στον οποίο δεν έχει βρει τη δικιά του θέση. Ο Fellini αφήνει το νεορεαλιστικό του παρελθόν και μ' αυτήν την ταινία ξεκινάει η πιο ώριμη φάση της καριέρας του. Εύκολα ο θεατής μπορεί να παρατηρήσει την ενδελεχή και σατιρική ματιά του στον κόσμο των αριστοκρατών, στην διάβρωση των ηθών του γάμου και της οικογένειας, την κριτική στους κουλτουριάρηδες και στους δημοσιογράφους. Εκπληκτική σκηνοθεσία με απίστευτης ομορφιάς πλάνα και καδραρίσματα, έντονη και δυναμική φωτογραφία του Otello Martelli και τον Nino Rota να συνθέτει ένα ακόμα κλασικό μουσικό θέμα, σε μια Ρώμη που προσπαθεί να διορθώσει τα σημάδια που άφησε ο πολέμος πάνω της, αλλά σίγουρα δεν φαντάζει άσχημη. Προσθέστε έναν Χρυσό Φοίνικα στο φεστιβάλ των Καννών του 1960 και βραβείο όσκαρ για τα κουστούμια της ταινίας στην εκδήλωση του '62! Σημειώστε, τέλος, ότι η ταινία πρόσφερε στον κόσμο την ονομασία paparazzi· και αυτό από το ρόλο του φίλου, φωτογράφου και συναδέλφου του Marcello που ονομαζόταν... Paparazzo!