Όταν το Χόλιγουντ αποφάσισε να γυρίσει σοβαρές δραματικές ταινίες τη δεκαετία του '60 χωρίς προκαταλήψεις και λογοκρισίες, το αποτέλεσμα ήταν -το λιγότερο- συγκλονιστικό. Ένα καλό παράδειγμα αποτελεί η ταινία Ποιος φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ; του 1966, η οποία βασίστηκε στο ομώνυμο θεατρικό έργο του κυρίου Edward Albee. Ίσως η ταινία με τις καλύτερες (πες και φαρμακερές, φονικές κ.ο.κ.) ατάκες που εκτοξεύει το ένα φύλο στο άλλο. Ήταν αυτή η ταινία (για τη λεκτική και σεξιστική της βία) μαζί με το Blow-Up του Αντονιόνι (για την εμφάνιση γυμνού σώματος) που ώθησαν την επιτροπή λογοκρισίας MPAA να φτιάξει τις βαθμίδες καταλληλότητας των ταινιών που τέθηκαν σε ισχύ το 1968. Η επιτυχία της ταινίας ήταν πολύ μεγάλη και την οδήγησε μέχρι τα Όσκαρ με πολλές υποψηφιότητες, κερδίζοντας στις κατηγορίες της ασπρόμαυρης φωτογραφίας, πρώτου γυναικείου ρόλου για την Taylor και β' γυναικείου ρόλου για την Sandy Dennis. Ενδιαφέρον είναι πάντως το γεγονός ότι η 34χρονη τότε Taylor επέλεξε να υποδυθεί το ρόλο της 50-και-βάλε Μάρθας, όταν μάλιστα είχε ακουστεί ότι για τους πρωταγωνιστικούς ρόλους προορίζονταν οι (πιο ηλικιωμένοι) Bette Davis και James Mason. Και κάτι ακόμα που δεν ήξερα ούτε εγώ: η Warner, αμέσως μετά την κυκλοφορία της ταινίας, έβγαλε στο εμπόριο σε διπλό LP (για τους νεότερους αναφερόμαστε στο δίσκο βινυλίου) όλο το διάλογο της ταινίας. Ένα άλμπουμ που είναι πλέον παν-σπάνιο. 
Drunken Master II (1994, Lau Kar-leung)
Πριν από 6 ώρες
2 σχόλια:
Όταν έψαχνα το DVD της ταινίας, δεν υπήρχε όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά ούτε καν περιοχής 2. Αναγκάστηκα να το παραγγήλλω NTSC περιοχής 1.
Και μετά άρχισε η περιπέτεια μετάφρασης των υποτίτλων που δεν ήταν εύκολη δουλειά για τέτοιου είδους διαλόγους. Το αποτέλεσμα όμως με δικαίωσε, αν κρίνω από τον ενθουσιασμό που υποδέχτηκαν οι γνωστοί μου τη δουλειά μου αυτή.
Χαρά στο κουράγιο σου, φίλε μου Γιάννη!
Δημοσίευση σχολίου