![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh9yRf4jGtp7m8edxyt-V-84A19OvZUju9_10S5i3SdK_tk7i5U-9FDX03q2HACYz5p9PpRqrUSPSHScSUmtpeO9c5UlkIYTdsOtYDi3edxj3IKAP8AMnZf99_hEHaTxFlQted5Wh2QFAI/s400/spiral_staircase.jpg)
Όμορφη αναπαράσταση της εποχής, όμορφα σκοτεινή ασπρόμαυρη φωτογραφία που τονίζει τις σκιές και εντείνει το μυστήριο, αν και, για να είμαστε ειλικρινείς, το παιχνίδι "βρες το δολοφόνο" δεν ήταν και πολύ δύσκολο αφού μείναμε με τα δύο αδέρφια ως μοναδικούς υποψήφιους δολοφόνους. Η βετεράνος ηθοποιός Ethel Barrymore ως άρρωστη μητέρα πάντως κλέβει εύκολα την παράσταση με το παρανοϊκό της βλέμμα και το όλο ενδιαφέρον της ταινίας εν τέλει είναι ότι η πρωταγωνίστρια δεν αρθρώνει καμία κουβέντα, μέχρι το λυτρωικό φινάλε δηλαδή. Θα κατατάσσαμε την ταινία παραγωγής 1946 στην κατηγορία μυστηρίου-εποχής, ένα κινηματογραφικό στυλ που έγινε και μόδα —θα λέγαμε— από την επιτυχία Gaslight (Εφιάλτης) του Cukor το 1944.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου