Ο Jack Palance (στην πρώτη του κινηματογραφική εμφάνιση) με τη συμμορία του σκοτώνουν έναν άρρωστο από βουβωνική πανώλη μετανάστη και την κολλάνε αυτοί με τη σειρά τους. Ο Richard Widmark είναι ο υπεύθυνος της υπηρεσίας δημόσιας υγείας που τους αναζητεί —χωρίς να τους γνωρίζει— ακολουθώντας τα πτώματα που αφήνουν πίσω τους, στους δρόμους και τα καταγώγια της Νέας Ορλεάνης, έχοντας μάλιστα ένα περιθώριο δύο ημερών για να μην εξαπλωθεί η αρρώστια, να μην εξελιχθεί σε επιδημία και να μην προκληθεί Πανικός στους δρόμους.
Σ' αυτήν την παραγωγή του 1950, ο Elia Kazan προτίμησε φωτισμό επηρεασμένο από το ευρωπαϊκό νεορεαλιστικό ρεύμα της εποχής, άγνωστους ηθοποιούς στους δεύτερους ρόλους και μικρότερα ονόματα στους πρωταγωνιστικούς, ημι-ντοκυμενταρίστικη κινηματογράφηση σε ρεαλιστικούς χώρους στην πόλη της Νέας Ορλεάνης. Αλλά παρόλο που η παραγωγή είναι αρκετά φροντισμένη και όλα τα στοιχεία βοηθάνε την εξέλιξη και κλιμάκωση του σασπένς, η ταινία δεν κορυφώνεται και σου αφήνει στο τέλος μια αίσθηση μετριότητας, ή -αν θέλετε- μια αίσθηση του ότι μπορούσε και καλύτερα. Anyway...
Σ' αυτήν την παραγωγή του 1950, ο Elia Kazan προτίμησε φωτισμό επηρεασμένο από το ευρωπαϊκό νεορεαλιστικό ρεύμα της εποχής, άγνωστους ηθοποιούς στους δεύτερους ρόλους και μικρότερα ονόματα στους πρωταγωνιστικούς, ημι-ντοκυμενταρίστικη κινηματογράφηση σε ρεαλιστικούς χώρους στην πόλη της Νέας Ορλεάνης. Αλλά παρόλο που η παραγωγή είναι αρκετά φροντισμένη και όλα τα στοιχεία βοηθάνε την εξέλιξη και κλιμάκωση του σασπένς, η ταινία δεν κορυφώνεται και σου αφήνει στο τέλος μια αίσθηση μετριότητας, ή -αν θέλετε- μια αίσθηση του ότι μπορούσε και καλύτερα. Anyway...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου