Η εν λόγω ταινία, Garden of Evil, είχε όλα τα συστατικά για να είναι (τουλάχιστον) ενδιαφέρουσα. Είχε στην καρέκλα του σκηνοθέτη τον επαγγελματία Henry Hathaway, ένα καλό τρίο πρωταγωνιστών με τους Gary Cooper, Richard Widmark και Susan Hayward, έναν φοβερό μουσικοσυνθέτη σαν τον Bernard Herrmann. Αντ' αυτού τελικά απογοητεύτηκα οικτρά από τους «χάρτινους» πρωταγωνιστές (απλά πετάμε ατάκες ο ένας στον άλλο γιατί βαριόμαστε), τη σχηματική ιστορία με τους κακούς Ινδιάνους και τους καλούς Αμερικανούς και, κυρίως, την ανυπόφορη μουσική σύνθεση του κυρίου Herrmann. Δεν κατάλαβα καλά· ήθελε να γράψει μουσική για επικό γουέστερν; Πομπώδεις συνθέσεις και υπερβολικά φορτωμένες σε σημεία που πιστεύω ότι δεν χρειάζονταν. Με μία λέξη (για τη μουσική), υπερβολή. Για την ταινία, μόνη της η πολύ καλή έγχρωμη φωτογραφία δε διασώζει την κατάσταση. Το μόνο που θα θυμάμαι ίσως είναι η ατάκα του Gary Cooper πριν κλείσει το έργο: αν όλη η γη ήταν φτιαγμένη από χρυσό, οι άνθρωποι θα σκοτώνονταν πάλι για μια χούφτα χώμα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου