Ψάχνοντας (δηλαδή βλέποντας) όχι και τόσο γνωστές ταινίες (κυρίως παλιές). Και ευκαιρία να θυμηθούμε (ή να γνωρίσουμε) κάποιες κλασικές!

Δευτέρα 6 Απριλίου 2009

Seven Days in May (Εφτά μέρες του Μαΐου)

Ο οξυδερκής αξιωματικός του στρατού Kirk Douglas υποψιάζεται ότι υπάρχει στα σκαριά μια συνωμοσία εναντίον του προέδρου της Αμερικής. Ένα στρατιωτικό πραξικόπημα είναι έτοιμο να εκδηλωθεί, το οποίο έχει οργανώσει ο στρατηγός των ενόπλων δυνάμεων και αφεντικό του Douglas, ο Burt Lancaster. Ο πρόεδρος (που υποδύεται ο Fredric March) ενημερώνεται και με τη βοήθεια των πολύ στενών συνεργατών και φίλων του προσπαθεί να βγάλει άκρη· κατά πόσο ισχύουν οι ισχυρισμοί του Douglas και, αν ναι, να βρουν χειροπιαστές αποδείξεις. Και όλα αυτά μέσα σε λιγότερο από εφτά μέρες.

Αντί όμως για μια περιπέτεια με ανούσια κυνηγητά και ψευτο-παλικαρισμούς, το πολιτικό θρίλερ Seven Days in May αναλώνεται κυρίως μέσα σε κλειστούς χώρους, σε διαλόγους και σε έναν λεκτικό πόλεμο με εκατέρωθεν επιχειρήματα για τον πατριωτισμό και την τύχη της Αμερικής στην ψυχροπολεμική εποχή. Πλουσιότατο καστ χωρίς να υπάρχει κάποιος που ξεχωρίζει ως πρωταγωνιστής· πρωταγωνιστής στην ταινία μας είναι η ίδια η ιστορία. Ο Edmond O'Brien κέρδισε και μία υποψηφιότητα για όσκαρ β' ανδρικού ρόλου στο ρόλο του μπεκρή φίλου του προέδρου. Με έντονη σκηνοθεσία, κοντινά πλάνα και περίεργες γωνίες λήψης, ο πολύ καλός John Frankneheimer μάς βάζει στο κλίμα της ταινίας και εμείς περιμένουμε με αγωνία να δούμε την κατάληξη.

Δεν υπάρχουν σχόλια: