Άλλη μια αντιπολεμική ταινία με θέμα —τι άλλο φυσικά;— τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. H ταινία The Young Lions έχει αν μη τι άλλο ένα εντυπωσιακό τρίο πρωταγωνιστών: τον Μάρλον Μπράντο με κατάξανθη κόμη σε ρόλο Ναζί (αλλά ανθρωπιστή) υπολοχαγού, τον Montgomery Clift σε ρόλο αμερικανού φαντάρου που τα βρίσκει σκούρα από τους μάγκες στο λόχο του και τον Dean Martin σε σοβαρό ρόλο (μετά την διάλυση της επαγγελματικής σχέσης με τον Jerry Lewis) αμερικανού επίσης φαντάρου και φίλου του δεύτερου, αλλά και ολίγον τι δειλού, με πολλά μέσα τα οποία καταφέρνουν να τον κρατήσουν στη χώρα και να μην τον στείλουν στο μέτωπο. Βασικά, το συμπέρασμα που βγαίνει από την σχεδόν τρίωρη (παρά 15 λεπτά) ταινία είναι ότι κανένας από τους τρεις ήρωές μας δεν θέλει ουσιαστικά να πολεμήσει. Κι αυτό ίσως είναι το πιο ενδιαφέρον στοιχείο αυτής της πολύ καλά φροντισμένης παραγωγής (μην ξεχνάτε ότι βρισκόμαστε στο 1958 σε μια καθ'όλα πατριωτική Αμερική), διότι κατά τα άλλα υπήρχαν μεγάλα διαστήματα βαρεμάρας και μια αίσθηση ότι βλέπεις αποσπάσματα από δύο διαφορετικές ταινίες που μόνο στόχο είχαν να μας δείξουν τα αντιπολεμικά τους μηνύματα. Επίσης βλέπουμε τον Clift να θυμίζει Sinatra στο Όσο Υπάρχουν Άνθρωποι· αλλά γνωρίζουμε και τον Maximilian Schell στον πρώτο χολιγουντιανό του ρόλο να δίνει μια ξεχωριστή ερμηνεία· και βλέπουμε τέλος και τον αρκετά νεαρό Lee Van Cleef σε μικρό ρόλο.
Ψάχνοντας (δηλαδή βλέποντας) όχι και τόσο γνωστές ταινίες (κυρίως παλιές). Και ευκαιρία να θυμηθούμε (ή να γνωρίσουμε) κάποιες κλασικές!
Τρίτη 14 Απριλίου 2009
The Young Lions (Ο χορός των καταραμένων)
Τάδε έφη zisis at 22:30
Labels: 1958, Dean Martin, Edward Dmytryk, Marlon Brando, Maximilian Schell, Montgomery Clift, WWII
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
Που ειναι τα λινκ?
Ε;
Το blog παρουσιάζει και κάνει μια μίνι-κριτική σε ταινίες, όπως πολύ εύκολα θα κατάλαβες αν έριχνες μια πιο ενδελεχή ματιά, φίλε μου. Για λινξ, αλλού. Όχι εδώ.
Δημοσίευση σχολίου