Ο αμερικανός στο Παρίσι είναι ένας: ο Gene Kelly φυσικά και όπως καταλαβαίνετε πρόκειται για ένα από τα χαρακτηριστικά μιούζικαλ του μεγάλου αυτού χορευτή. Πρόκειται επίσης για την ταινία που απέσπασε το όσκαρ καλύτερης ταινίας παραγωγής 1951 (μαζί με άλλα πέντε βραβεία). Ουσιαστικά, πρόκειται για μια απλή και διασκεδαστική ταινία με λίγα (αλλά πάντα εμπνευσμένα) μουσικοχορευτικά σημεία κατά τη διάρκειά της που δεν παίζουν κανένα ρόλο στην εξέλιξη της ιστορίας. Όλα αυτά μέχρι τη τελική στιγμή, τη τελική (σχεδόν 20-λεπτη) σεκάνς όπου γίνεται το πανδαιμόνιο με τον Kelly και την παρτενέρ του Leslie Caron να χορεύουν μέσα σε διάσημους πίνακες ζωγραφικής. Προσωπικά την ευχαριστήθηκα επειδή είχε ελάχιστο τραγούδι. Είχε επίσης τις μουσικές του George Gershwin, τον απίστευτο πιανίστα Oscar Levant, ο οποίος σε μία σκηνή μάς έφερε στο μυαλό την ταινία The Playhouse του Buster Keaton (να διευθύνει δηλαδή μια συμφωνική ορχήστρα έχοντας για οργανοπαίχτες... τον εαυτό του). Αποτελεί επίσης μια από τις πιο ενδιαφέρουσες ταινίες με θέμα το Παρίσι, η οποία γυρίστηκε εξ ολοκληρού στα στούντιο του... Χόλιγουντ! Να σημειώσουμε πως ο Kelly εκείνη τη χρονιά έλαβε από την Ακαδημία ειδικό βραβείο όσκαρ για την προσφορά του στις Τέχνες, το οποίο έμελλε να είναι το μοναδικό του. Τώρα, η σκηνοθεσία του Minnelli άνευ σχολιασμού· βάλτε το Kelly στο κάδρο και αφήστε τον να κάνει τα μαγικά του, κάτι σαν τους παλιούς προπονητές στο μπάσκετ: να πάει η μπάλα στον Γκάλη!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου