The Last Picture Show (Η τελευταία παράσταση)

Η ενηλικίωση ενός νεαρού αγοριού που ζει σε μια μικρή κωμόπολη του αμερικανικού νότου της δεκαετίας του '50, στην οποία δεν έχεις τίποτα απολύτως να κάνεις. Γι'αυτό και όλοι (μικροί και μεγάλοι) επιδίδονται σε γκομενοδουλειές. Ο τίτλος του έργου The Last Picture Show αναφέρεται στο κλείσιμο του μοναδικού κινηματογράφου της πόλης, ένας συμβολισμός από τον σκηνοθέτη και τη γενιά του, για το τέλος της εποχής της αθωότητας.

Η πρώτη πετυχημένη ταινία του κινηματογραφικού κριτικού Peter Bogdanovich —σε σενάριο του ίδιου από ένα μυθιστόρημα του Larry McMurtry— είναι πνιγμένη στη σκόνη, έχει πολύ ωραία ασπρόμαυρη φωτογραφία, μουσική με τα τραγούδια του Hank Williams και ένα πλούσιο καστ που περιλάμβανε τους νεαρούς τότε Timothy Bottoms, Jeff Bridges και (την πρωτοεμφανιζόμενη) Cybill Shepherd μαζί με τους... ενήλικες Ben Johnson, Cloris Leachman, Ellen Burstyn, μεταξύ άλλων. Η ρεαλιστική καταγραφή της ταινίας είναι τελικά αυτό που σε κερδίζει στην νοσταλγική, θα μπορούσαμε να πούμε, αυτή ταινία. Βραβεία όσκαρ β' ανδρικού ρόλου στον Johnson και β' γυναικείου στην Leachman, υποψηφιότητες στις ίδιες κατηγορίες για τον Bridges και την Burstyn, όπως και άλλες τέσσερις υποψηφιότητες για το όσκαρ καλύτερης ταινίας, σκηνοθεσίας, σεναρίου και φωτογραφίας.