Το ομώνυμο μυθιστόρημα του James Hilton πέφτει στα χέρια του Frank Capra και το αποτέλεσμα είναι μία από τις πιο σημαντικές αμερικανικές ταινίες της δεκαετίας του '30. Ο Χαμένος Ορίζοντας του 1937 μας παρουσιάζει την (φανταστική) ιστορία του διπλωμάτη και ιδεαλιστή Robert Conway (που υποδύεται ο πολύ καλός Ronald Colman) ο οποίος ξεφεύγει από την πολεμική ατμόσφαιρα της Κίνας του '35 μέσα σε ένα αεροπλάνο μαζί με άλλα τέσσερα άτομα (τον αδερφό του, έναν γεωλόγο, έναν κομπιναδόρο και μία αμερικανίδα που αργοπεθαίνει). Όταν θα καταλάβουν ότι το αεροπλάνος τους το έχει καταλάβει ένας κινέζος πιλότος θα είναι ήδη στον αέρα χωρίς να μπορούν να κάνουν τίποτα γι'αυτό. Μία βλάβη όμως θα αναγκάσει τον πιλότο να προσγειώσει το σκάφος στα χιόνια μιας άγνωστης οροσειράς των Ιμαλαΐων, προδιαγράφοντας ένα παγωμένο τέλος για όλους τους. Τότε είναι που θα εμφανιστεί μια περίεργη ομάδα ανθρώπων που μιλάνε αγγλικά και θα τους σώσει οδηγώντας τους στην κρυμμένη από τον κόσμο και άγνωστη πόλη της Shangri-La. Κρυμμένη ανάμεσα στις παγωμένες βουνοκορφές, η εύφορη κοιλάδα προσφέρει απλόχερα τα αγαθά της στους πολίτες, οι οποίοι ζούνε ευτυχισμένοι μέσα σε απόλυτη ελευθερία και ισότητα, χωρίς μίσος, χωρίς ανταγωνισμός, χωρίς να γερνούν.
Η Ουτοπία βρίσκεται μπροστά στα μάτια των επισκεπτών, μη μπορώντας να πιστέψουν την ύπαρξη της. Για τον Conway είναι η πραγματοποίηση των ονείρων του. Οι πιο δύσπιστοι αργούν να προσαρμοστούν, αλλά κι αυτοί θα ενδώσουν τελικά. Μόνο ο αδερφός του Conway δεν πείθεται από αυτά που βλέπει, θεωρώντας τα παραμύθια ή ένα απλό κόλπο. Σκοπός του γίνεται πλέον να φύγει από κει με την πρώτη ευκαιρία. Η επιθυμία του θα συμπαρασύρει και τον Conway, οδηγώντας τον μακριά. Αφού ανακαλύψει όμως ότι δεν μπορεί να αφήσει πίσω του τον κόσμο της Shangri-La, θα προσπαθήσει με κάθε μέσο να επιστρέψει, όποιον κι αν είναι το κόστος.
Το μεγαλύτερο σκηνικό που χτίστηκε εκείνη την εποχή αποτελούσε η Shangri-La. Οι φιλοσοφικές ιδέες του συγγραφέα δεν είχαν την απήχηση που περίμενε ο Capra και η ταινία χαντακώθηκε εμπορικά. Μακριά κι από το κωμικό στυλ του Κάπρα που είχε συνηθίσει ο θεατής, η ταινία θυμίζει κάτι από εξωτική περιπέτεια έχοντας αρκετό φιλοσοφικό μπλα-μπλα και ερωτήματα-απαντήσεις σε σοβαρά κοινωνικά & πολιτικά θέματα. Σε σημεία ο Κάπρα γίνεται προφητικός, όπως π.χ. στη σκηνή που ο μεγάλος Λάμα φοβάται για την εξουσία που μπορεί να λάβει ένας άνθρωπος και να οδηγήσει τα πλήθη σε έναν μεγάλο πόλεμο, να καταστρέψει πολιτισμούς και να κάψει βιβλία (για ποιον χτυπούσε η καμπάνα άραγε;). Ο κόσμος της εποχής όμως αγρόν αγόραζε. Η ταινία είχε χαθεί στο πέρασμα του χρόνου και ερευνητές προσπάθησαν και βρήκαν κομμάτια της σε ολόκληρο τον κόσμο. Όταν τελείωσε η ανασύσταση της ταινίας, υπήρχε ολόκληρη η ηχητική μπαντά των 130 λεπτών αλλά έλειπαν εφτά λεπτά εικόνας, τα οποία αντικαταστάθηκαν με φωτογραφίες των ηθοποιών.
Το μεγαλύτερο σκηνικό που χτίστηκε εκείνη την εποχή αποτελούσε η Shangri-La. Οι φιλοσοφικές ιδέες του συγγραφέα δεν είχαν την απήχηση που περίμενε ο Capra και η ταινία χαντακώθηκε εμπορικά. Μακριά κι από το κωμικό στυλ του Κάπρα που είχε συνηθίσει ο θεατής, η ταινία θυμίζει κάτι από εξωτική περιπέτεια έχοντας αρκετό φιλοσοφικό μπλα-μπλα και ερωτήματα-απαντήσεις σε σοβαρά κοινωνικά & πολιτικά θέματα. Σε σημεία ο Κάπρα γίνεται προφητικός, όπως π.χ. στη σκηνή που ο μεγάλος Λάμα φοβάται για την εξουσία που μπορεί να λάβει ένας άνθρωπος και να οδηγήσει τα πλήθη σε έναν μεγάλο πόλεμο, να καταστρέψει πολιτισμούς και να κάψει βιβλία (για ποιον χτυπούσε η καμπάνα άραγε;). Ο κόσμος της εποχής όμως αγρόν αγόραζε. Η ταινία είχε χαθεί στο πέρασμα του χρόνου και ερευνητές προσπάθησαν και βρήκαν κομμάτια της σε ολόκληρο τον κόσμο. Όταν τελείωσε η ανασύσταση της ταινίας, υπήρχε ολόκληρη η ηχητική μπαντά των 130 λεπτών αλλά έλειπαν εφτά λεπτά εικόνας, τα οποία αντικαταστάθηκαν με φωτογραφίες των ηθοποιών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου