Λέγοντας ότι η ταινία Yellow Sky είναι ένα γουέστερν σκηνοθετημένο από τον William Wellman, ο υποψιασμένος σινεφίλ μπορεί πολύ εύκολα να καταλάβει ότι δεν θα παρακολουθήσει άλλη μία ταινία του είδους που απλώς αναπαράγει τα κλισέ του είδους. Αν πληροφορήσουμε αυτόν τον ψιλιασμένο σινεφίλ ότι στο σενάριο βρίσκουμε τον Lamar Trotti με τον οποίο ο Wellman είχε ξανασυνεργαστεί στο Ox-Bow Incident και στη διεύθυνση της φωτογραφίας έχουμε τον Joe MacDonald, το φωτογράφο της My Darling Clementine του Ford, τότε μπαίνει κατευθείαν στο κόλπο. Από ένα αδημοσίευτο διήγημα του W. R. Burnett, η ταινία είναι μια ελεύθερη απόδοση της Καταιγίδας του Shakespear, τοποθετημένη φυσικά στην Άγρια Δύση. Επικεντρώνοντας το ενδιαφέρον του στις δραματικές και ψυχολογικές συγκρούσεις, ο σκηνοθέτης αφήνει τους πυροβολισμούς και τα πιστολίδια στην άκρη, για να τα χρησιμοποιήσει με φειδώ εκεί που πρέπει. Ο Gregory Peck και η συμμορία του, όντας κυνηγημένοι και αφού πορεύτηκαν μέσα από την έρημο, φτάνουν εξουθενωμένοι σε μια πόλη-φάντασμα με το όνομα Yellow Sky και εκεί βρίσκουν νερό και φαγητό από τους δύο μοναδικούς εναπομείναντες κατοίκους, την Anne Baxter και τον παππού της. Υποψιασμένοι ότι ο παππούς έχει μείνει σ'αυτήν τη νεκρή πολή για να βρει χρυσό, η συμμορία αποφασίζει να παραμείνει εκεί μέχρι να τον καρπωθεί. Μόνο που ο Gregory Peck αρχίζει να έχει αισθήματα για την Baxter και ο Richard Widmark αναλαμβάνει από μόνος του χρέη αρχηγού στρέφοντας και τους υπόλοιπους συμμορίτες εναντίον του πρώην αρχηγού. Τα πράγματα οδηγούνται ολοταχώς προς μια αιματηρή σύγκρουση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου