Ψάχνοντας (δηλαδή βλέποντας) όχι και τόσο γνωστές ταινίες (κυρίως παλιές). Και ευκαιρία να θυμηθούμε (ή να γνωρίσουμε) κάποιες κλασικές!

Κυριακή 4 Μαΐου 2008

The Roaring Twenties (Πόλις του αίματος)

Μετά το τέλος του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, οι δρόμοι τριών φίλων από το στρατό χωρίζουν καθώς ο καθένας επιστρέφει στη δουλειά του. Ο πρώτος (Jeffrey Lynn) επιστρέφει στις δικηγορικές σπουδές του, ο δεύτερος και πρώην ιδιοκτήτης σαλούν (Humphrey Bogart) μπλέκεται στο λαθρεμπόριο και ο τρίτος (James Cagney) γίνεται οδηγός ταξί. Στην πορεία και καθώς οι δουλειές των δύο τελευταίων αρχίζουν και πηγαίνουν καλύτερα, αποφασίζουν να ενώσουν τις δυνάμεις τους διακινώντας το παράνομο αλκοόλ μέσα στα ταξί και προμηθεύοντάς το στα διάφορα νυχτερινά μαγαζιά. Η επιτυχία είναι μεγάλη και σιγά-σιγά αρχίζουν να ελέγχουν όλη την πόλη, αλλά δεν θα έχουν μάθει να ελέγχουν τους εαυτούς τους και να προστατευτούν από την ακόρεστη δίψα για εξουσία, χρήματα και χλιδή. Και φυσικά μια γυναίκα (Priscillla Lane) θα παίξει καταλυτικό ρόλο στο να διαλυθούν οι σχέσεις τους, οι σύμμαχοι να γίνουν τελικά εχθροί και όλα να τελειώσουν μέσα στο αίμα και τη βία.

Η Πόλη του αίματος του 1939 αποτελεί το τελευταίο gangster-film του Cagney μέχρι τη στιγμή που επέστρεψε στο είδος, δέκα χρόνια μετά, με τον Μεγάλο αμαρτωλό. Ο σκηνοθέτης Raoul Walsh αποτυπώνει με μαεστρία τα ταραγμένα χρόνια του μεσοπολέμου, της οικονομικής ανάπτυξης (μετά τον πόλεμο) και του οικονομικού κραχ (λίγο αργότερα), της ανεργίας, της ποτοαπαγόρευσης και των εγκληματιών. Και μ' αυτήν την ταινία κλείνει ο κύκλος των γκανγκστερικών ταινιών της δεκαετίας του '30 και οδεύουμε προς το πιο κυνικό και σκοτεινό σύμπαν του film-noir της δεκαετίας του '40.

Δεν υπάρχουν σχόλια: