Η Πόλη του αίματος του 1939 αποτελεί το τελευταίο gangster-film του Cagney μέχρι τη στιγμή που επέστρεψε στο είδος, δέκα χρόνια μετά, με τον Μεγάλο αμαρτωλό. Ο σκηνοθέτης Raoul Walsh αποτυπώνει με μαεστρία τα ταραγμένα χρόνια του μεσοπολέμου, της οικονομικής ανάπτυξης (μετά τον πόλεμο) και του οικονομικού κραχ (λίγο αργότερα), της ανεργίας, της ποτοαπαγόρευσης και των εγκληματιών. Και μ' αυτήν την ταινία κλείνει ο κύκλος των γκανγκστερικών ταινιών της δεκαετίας του '30 και οδεύουμε προς το πιο κυνικό και σκοτεινό σύμπαν του film-noir της δεκαετίας του '40.
Ψάχνοντας (δηλαδή βλέποντας) όχι και τόσο γνωστές ταινίες (κυρίως παλιές). Και ευκαιρία να θυμηθούμε (ή να γνωρίσουμε) κάποιες κλασικές!
Κυριακή 4 Μαΐου 2008
The Roaring Twenties (Πόλις του αίματος)
Η Πόλη του αίματος του 1939 αποτελεί το τελευταίο gangster-film του Cagney μέχρι τη στιγμή που επέστρεψε στο είδος, δέκα χρόνια μετά, με τον Μεγάλο αμαρτωλό. Ο σκηνοθέτης Raoul Walsh αποτυπώνει με μαεστρία τα ταραγμένα χρόνια του μεσοπολέμου, της οικονομικής ανάπτυξης (μετά τον πόλεμο) και του οικονομικού κραχ (λίγο αργότερα), της ανεργίας, της ποτοαπαγόρευσης και των εγκληματιών. Και μ' αυτήν την ταινία κλείνει ο κύκλος των γκανγκστερικών ταινιών της δεκαετίας του '30 και οδεύουμε προς το πιο κυνικό και σκοτεινό σύμπαν του film-noir της δεκαετίας του '40.
Τάδε έφη
zisis
at
14:14
Labels: 1939, crime-film, Humphrey Bogart, James Cagney, Priscilla Lane, Raoul Walsh
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου