Ο πρωταγωνιστής μας είναι ένας ταριχευτής στο επάγγελμα, ήσυχος και απλός, με απίστευτη φωτογραφική μνήμη και ένα παράξενο χόμπι, να σχεδιάζει στο μυαλό του τις πιο απίστευτες ληστείες εκτελεσμένες στην εντέλεια. Προσπαθώντας να ξεφύγει από τα οικογενειακά του προβλήματα, θα βρεθεί σε ένα ορεινό θέρετρο για κυνήγι. Οι ανατροπές διαδέχονται στη συνέχεια η μία την άλλη· ένα λάθος πάτημα της σκανδάλης θα οδηγήσει τον ήρωά μας εκεί που πάντα ονειρευόταν. Έτσι θα βρει (ή θα βάλει ο ίδιος;) τον εαυτό του μπλεγμένο σε μια αληθινή ληστεία ενός καζίνο. Μόνο που υπάρχει και μικρή, σημαντική λεπτομέρεια που παραλείψαμε να αναφέρουμε: πάσχει από επιληψία και μια κρίση τη λάθος χρονική στιγμή μπορεί να καταστρέψει και τα καλύτερα των σχεδίων.
Ο σκηνοθέτης Fabián Bielinsky που μας έδωσε το 2000 την πολύ επιτυχημένη αργεντίνικη ταινία Εννέα Βασίλισσες, σκηνοθέτησε το 2005 την Αύρα, τη δεύτερη και τελευταία του ταινία, καθώς την επόμενη χρονιά άφησε την τελευταία του πνοή από καρδιακό επεισόδιο, όντας μόλις 47 χρονών. Ο πρωταγωνιστής Ricardo Darín (που πρωταγωνιστούσε και στις Βασίλισσες) δίνει μια μεγάλη ερμηνεία σ' αυτήν την χαμηλών τόνων και ρυθμών ατμοσφαιρική ταινία, μία μοντέρνα film-noir ταινία θα λέγαμε, η οποία δεν επιζητεί φθηνές δικαιολογίες για δράση και πιστολίδια. Περισσότερο παρακολουθεί την εσωτερική πάλη του πρωταγωνιστή μας που βρίσκεται σε ένα καινούριο περιβάλλον και αντιμετωπίζει πρωτόγνωρες για αυτόν καταστάσεις. Τι κρίμα, πάντως, που ο σκηνοθέτης έφυγε νωρίς, γιατί σίγουρα στο μέλλον θα είχαμε να περιμένουμε πολλά περισσότερα απ' αυτόν.
Ο σκηνοθέτης Fabián Bielinsky που μας έδωσε το 2000 την πολύ επιτυχημένη αργεντίνικη ταινία Εννέα Βασίλισσες, σκηνοθέτησε το 2005 την Αύρα, τη δεύτερη και τελευταία του ταινία, καθώς την επόμενη χρονιά άφησε την τελευταία του πνοή από καρδιακό επεισόδιο, όντας μόλις 47 χρονών. Ο πρωταγωνιστής Ricardo Darín (που πρωταγωνιστούσε και στις Βασίλισσες) δίνει μια μεγάλη ερμηνεία σ' αυτήν την χαμηλών τόνων και ρυθμών ατμοσφαιρική ταινία, μία μοντέρνα film-noir ταινία θα λέγαμε, η οποία δεν επιζητεί φθηνές δικαιολογίες για δράση και πιστολίδια. Περισσότερο παρακολουθεί την εσωτερική πάλη του πρωταγωνιστή μας που βρίσκεται σε ένα καινούριο περιβάλλον και αντιμετωπίζει πρωτόγνωρες για αυτόν καταστάσεις. Τι κρίμα, πάντως, που ο σκηνοθέτης έφυγε νωρίς, γιατί σίγουρα στο μέλλον θα είχαμε να περιμένουμε πολλά περισσότερα απ' αυτόν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου