The Invisible Man (Ο αόρατος άνθρωπος)

Το σινεμά του φανταστικού είχε εξαρχής την τιμητική του, καθώς τα διάφορα τρικ με την κάμερα βοηθούσαν στη δημιουργία «απόκοσμων» και μεταφυσικών καταστάσεων. Εξ ου και οι επιτυχίες των ταινιών του Lon Chaney κατά τη διάρκεια του βωβού και των King Kong, Dracula και Frankenstein στη συνέχεια. Ειδικότερα, ο σκηνοθέτης του πρώτου Frankenstein, ο James Whale είχε μια πολύ καλή σχέση με το σινεμά του φανταστικού. Το 1933 ανέλαβε τη μεταφορά του γνωστού διηγήματος του H. G. Wells, ο αόρατος άνθρωπος. Το αποτέλεσμα δικαίωσε το όραμα των δημιουργών με τα πρωτοποριακά για την εποχή εφέ να κλέβουν την παράσταση. Ο Claude Rains ντυνόταν ολόσωμα με μαύρο ύφασμα και τοποθετούνταν σε σκηνικό με το ίδιο ύφασμα για background· αποτύπωναν μία λήψη έτσι και μία δεύτερη (με κανονικά σκηνικά και τη συμμετοχή τρίτων) τη μία πάνω στην αλλή και ορίστε η «μαγεία» του κινηματογράφου. Μεγάλη επιτυχία της εποχής, που ακολουθήθηκε από πολλές συνέχειες και βλέπεται ευχάριστα ακόμα και σήμερα. Βεβαίως και τα εφέ στις μέρες μας έχουν εξελιχθεί σε απίστευτο βαθμό και οι περισσότεροι νέοι θεατές θα δυσκολευτούν να παρακολουθήσουν μία τέτοια «παλιομοδίτικη» ταινία· χωρίς να υπάρχει πρόβλημα από μας, μπορούν ήσυχα και ωραία να πάρουν το κουβαδάκι τους και να πάνε σε άλλη παραλία.