The Long Goodbye (Μια σφαίρα, ένα αντίο)

Μετά την επιτυχία του MASH, ο Robert Altman γυρνούσε τη μια ταινία μετά την άλλη τη δεκαετία του '70 και ενεπλακόταν με όλα τα κινηματογραφικά είδη. Μια από αυτές ήταν το The Long Goodbye του 1973 το οποίο βασίστηκε στην ομότιτλη νουβέλα του Raymond Chandler. Αλλά όπως και στις άλλες ταινίες του σκηνοθέτη, έτσι και δω ο Altman δεν δίνει σημασία στις κινηματογραφικές ταμπέλες. Το αποτέλεσμα δηλαδή απέχει από το να χαρακτηριστεί ένα καθαρόαιμο νουάρ και καλύτερα να πούμε ότι είναι απλά μια ταινία του Altman. Δηλαδή, με τα χαρακτηριστικά του ατμοσφαιρικά πλάνα και την καλή σκιαγράφηση των χαρακτήρων. Αλλά επειδή είναι και ένα νεονουάρ, το μπλέξιμο του πρωταγωνιστή αλλά και του θεατή που δεν καταλαβαίνει πολλά είναι δεδομένο. Στο ρόλο του Φίλιπ Μάρλοου μην περιμένετε κάτι σε Μπόγκαρτ. Εδώ ο Elliot Gould φέρνει την κουλ περσόνα του και σε κερδίζει με την ηρεμία του, για να μην πω απάθεια. Σε χαρακτηριστικό ρόλο βρίσκουμε και τον παλαίμαχο τότε Sterling Hayden και ένα πέρασμα κάνει ο τωρινός... κυβερνήτης της Καλιφόρνια. (Άμα το λέγαμε αυτό τότε, θα μας πέρνανε με τις ντομάτες.) Και στο σύνολό της η ταινία τι λέει; Παρακολουθείται αλλά δεν τρελαίνεσαι κιόλας. Πάντως είναι ό,τι πρέπει για να παρακολουθήσετε την μετά-χίπις εποχή στην Καλιφόρνια του '70.