The Gunfighter (Μονομαχία την αυγή)

Μεγάλο γουέστερν, μικρής διάρκειας! Μέσα σε μόλις 80 λεπτά, ο... παλαίμαχος σκηνοθέτης Henry King γκρεμίζει τους μύθους περί «παλικαριάς» και «μαγκιάς» της Άγριας Δύσης. Η ταινία The Gunfighter του 1950 μάς συστήνει τον 35χρονο Ρίνγκο, έναν δεινό πιστολά που προσπαθεί πλέον να ζήσει ήρεμα, μόνο που η φήμη του συγκεντρώνει γύρω του κάθε λογής νεαρούς που τον προκαλούν σε μονομαχία. Όταν θα σκοτώσει -σε αυτοάμυνα πάντα- έναν θρασύδειλο νεαρό και αρχίσουν να τον κυνηγούν τα αδέρφια του, θα το σκάσει (για άλλη μια φορά) και θα κινήσει προς την πόλη Καγιέν, εκεί όπου ζει με άλλο όνομα πλέον η πρώην γυναίκα του και το παιδί του. Ο σερίφης και παλιός του φίλος θα τον κρατήσει στο σαλούν της πόλης για να κανονίσει τη συνάντηση του Ρίνγκο με τη γυναίκα του. Όλα αυτά όμως πρέπει να γίνουν σε κανά-δυο ώρες, πριν έρθουν τα αδέρφια και ζητήσουν εκδίκηση και πριν κάποιος άλλος νεαρός επιχειρήσει να τα βάλει μαζί του.

Καταρχάς, οι ελληνικοί τίτλοι που δόθηκαν στην ταινία ήταν Μονομαχία την αυγή και έπειτα Ρίνγκο, ο πιστολέρος. Η εμπορική της επιτυχία ήταν μέτρια στην εποχή της και ο ελληνικής καταγωγής τότε παραγωγός της Fox κατηγόρησε τον Gregory Peck ότι έφταιγε το... μουστάκι του. Η χρήση του χρόνου γίνεται με μεγάλη μαεστρία από τον σκηνοθέτη και καθώς τα λεπτά περνάνε, η ένταση κλιμακώνεται. Έχοντας ο πρωταγωνιστής μόνο δύο ώρες στη διάθεσή του για να διεκπεραιώσει τις υποθέσεις του, η ταινία θυμίζει πολύ τo Τρένο που θα σφυρίξει τρεις φορές, που κυκλοφόρησε δύο χρόνια μετά. Ο Gregory Peck δίνει μια θαυμάσια, ήρεμη ερμηνεία για τον βασανισμένο πλέον χαρακτήρα του Ρίνγκο, του οποίου η φήμη τον κυνηγάει πλέον παντού. Και η «τιμωρία» που θα επιλέξει στο τέλος για τον νεαρό που τον πυροβόλησε, θα είναι πανέξυπνη. Μια θαυμάσια ταινία που περισσότερο θα λέγαμε ότι είναι μια μελέτη χαρακτήρων με φόντο την Άγρια Δύση. Αξίζει να την αναζητήσετε...