Επειδή παλιά, όταν είμασταν μικροί, δεν μας άφηναν να δούμε «τέτοιες» ταινίες, και επειδή σήμερα είναι Παρασκευή και 13, είπαμε να θυμηθούμε μία καλή ταινία τρόμου. Και για δήθεν πρωτοτυπία, δεν είδαμε την Παρασκευή και 13, αλλά τον Εφιάλτη στο δρόμο με τις λεύκες. Μετά την επιτυχία του Halloween, οι ταινίες τρόμου με target group τη νεολαία πήραν τα πάνω τους και στις αρχές της δεκαετίας του '80 γινόταν... σφαγή! Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς πέρα από τις πραναφερθείσες: The Evil Dead, Το ουρλιαχτό, Το πνεύμα του κακού, Κούτζο και άλλες από τα βιβλία του Stephen King κλπ, κλπ... Εδώ το σενάριο είναι όλα τα λεφτά, το οποίο δίνει στον μετρ του είδους Wes Craven να φτιάξει μια μεγάλη επιτυχία, «παίζοντας» εύκολα με τα κλισέ του είδους και... τις σεξουαλικές αφυπνήσεις των έφηβων πρωταγωνιστών. Η τρομακτική μούρη του Freddie Krueger με το δάχτυλα-ψαλίδια στοιχείωσε πολλά παιδικά όνειρα και η επιτυχία της ώθησε την ταινία σε αλλεπάλληλες συνέχειες. Σημειώστε πως εδώ κάνει το κινηματογραφικό του ντεμπούτο ο μεσιέ Johnny Depp. Η slasher μανία των κινηματογραφικών στούντιο πάντως δε λέει να σταματήσει και συνεχίζει ακάθεκτα και στη νέα χιλιετία, προσθέτοντας και λίγες επιρροές από την Άπω Ανατολή, καταλαβαίνετε... 
4 σχόλια:
Διότι ο Wes μπορεί να έχει πραγματοποιήσει μεγαλοπρεπή στραβοπατήματα, αλλά σε κάθε δεκαετία ('70/'80/'90) έχει κάνει μεγάλα πράγματα για το είδος - και όχι μόνο.
Αυτό είναι του '80...
Πολύ σωστός ο Ηλίας... Την δεκαετία του '90 ακολούθησαν τα Scream, που ήταν επίσης πολύ καλά!
Όσο για τον μέγιστο Φρέντι, πρόκειται για την πιο must μορφή στον χώρο των θρίλερ! Δεν υπάρχει ψαγμένος και μυημένος στις ταινίες τρόμου, ο οποίος να μην σέβεται αυτές τις ταινίες και να μην τις λατρεύει. Ο τύπος ήταν απίστευτος, τρομακτικός του θανατά και σίγουρα όλοι είχαμε εφιάλτες με την πάρτη του αφότου είδαμε τις ταινίες του. Ακόμα και τώρα τις βλέπω, όχι μόνο το αυθεντικό, αλλά και τα sequel (μόνο το 2 δεν πολυάξιζε). Ήταν μια πρωτοποριακή ταινία για την εποχή της και καταπιάστηκε με ένα δύσκολο θέμα, τους εφιάλτες. Ειδικά τα στιχάκια από ποιήματα του Εντγκαρ Άλαν Πόε ήταν το κάτι άλλο και σε έβαζαν κατευθείαν στο κλίμα... Μην μιλήσουμε για την μουσική!!!
Ενταξει καλος ο Φρεντι,εξαιρετικος θα ελεγα αλλα ο μεγιστος δολοφονος ειναι ο απεθαντος Michael Myers.Οι υπολοιποι,Freddy,Jason,Ghostface ειναι απο κατω.
Εγώ βάζω και τον Leatherface αρκετά ψηλά στη λίστα... εκεί κοντά με τον Kruger και τον Myers!
Άσχετο: θα χρειαστεί μάλλον να κάνουμε ένα αφιέρωμα στους υπέρτατους κακούς του σινεμά!
Δημοσίευση σχολίου