Είχα μεγάλη αγωνία να δω την τρίτη ταινία του Michael Cimino (προφέρεται Τσιμίνο;), την ιστορική πλέον Πύλη της δύσης, την ταινία που φαλήρισε το ιστορικό στούντιο United Artists, που κατέστρεψε ουσιαστικά την καριέρα του Cimino αλλά και του πρωταγωνιστή Kris Kristofferson. Μετά την καλλιτεχνική επιτυχία και τα βραβεία όσκαρ του Ελαφοκυνηγού, οι παραγωγοί του δώσανε το εν λευκώ για την επόμενη ταινία, τα μυαλά του κυρίου Cimino πήραν αέρα, «ανοίχτηκε» τελικά περισσότερο απ'όσο μπορούσε, για να φτιάξει το δικό του έπος για την άγρια δύση. Πείτε τον μεγαλομανή ή τελειομανή (τον αποκάλεσαν «David Lean που θέλει να γυρίσει γουέστερν»), ο σκηνοθέτης βγήκε πολύ έξω από τον προϋπολογισμό και η εμπορική παταγώδης αποτυχία της ταινίας πήρε σβάρνα τους πάντες. Φήμες λένε ότι η πρώτη εκδοχή που παρουσίασε στους παραγωγούς είχε διάρκεια πεντέμιση ώρες! Λέγεται ότι η σκηνή της τελικής μάχης διαρκούσε όσο μια κανονική ταινία! Το τελικό αποτέλεσμα και αυτό που είδαμε είχε διάρκεια 3 ώρες και 30 λεπτά, πολλά είναι η αλήθεια, που μπορούν να αποθαρρύνουν κάποιον από τη θέασή της. Τελικά όμως πρόκειται για ένα καλό έργο. Βασισμένο στην ιστορία της σφαγής των μεταναστών στην επαρχία Τζόνσον από τους πλούσιους γαιοκτήμονες, βλέπουμε το Αμερικανικό όνειρο σε όλο του το μεγαλείο: τη δύναμη του χρήματος και των όπλων ενάντια στους φτωχούς και καταφρονημένους. Πανέμορφη φωτογραφία, εντυπωσιακά πλάνα της υπαίθρου, στη γη της επαγγελίας για χιλιάδες μετανάστες που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα. Και στη μέση της ιστορίας ένα ερωτικό τρίγωνο με τον πρωταγωνιστή/σερίφη Kristofferson που θα υπερασπιστεί το δίκαιο, την εκδιδόμενη και νεαρότατη Isabelle Huppert και τον πιστολά Christopher Walken. Ο τελευταίος ξανασυνεργάζεται με το σκηνοθέτη μετά τον Ελαφοκυνηγό που του απέφερε το όσκαρ β' ανδρικού ρόλου. Το πολυπληθές καστ περιλαμβάνει ακόμα τον Jeff Bridges (που είχε παίξει και στο πρώτο έργο του Cimino), John Hurt, Sam Waterston (πρωταγωνιστής στο Killing Fields), Brad Dourif (που θυμόμαστε κυρίως από τον «αχώνευτο» ρόλο στο Μισισιπή καίγεται και έχει δώσει τη φωνή του στην... κούκλα του σατανά, τον Τσάκι), σε μικρό ρόλο τον ηλικιωμένο Joseph Cotten, τον Terry O'Quinn (πολύ γνωστός πλέον από τη σειρά Lost ως Τζον Λοκ) με μαύρα, ίσια μαλλιά και, τέλος, τον νεαρότατο Mickey Rourke.
Όλη η ιστορία και παραϊστορία γύρω από την παραγωγή της ταινίας, που φαίνεται ότι έχει εξίσου αν όχι περισσότερο ενδιαφέρον, κυκλοφόρησε σε βιβλίο από τον Steven Bach (αντιπρόεδρος της U.A. εκείνη την εποχή) και γυρίστηκε το 2004 σε ντοκιμαντέρ με τον ίδιο τίτλο: Final Cut: The Making and Unmaking of Heaven's Gate.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου