Δύο ταινίες στην τιμή της μίας. Κι αυτό επειδή η ταινία Targets παρουσιάζει παράλληλα δύο φαινομενικά άσχετες ιστορίες. Το πρώτο κομμάτι αποτελεί ένα θρίλερ για έναν νεαρό, clean-cut αμερικανό που, χωρίς λόγο και αφορμή, θα αρχίσει να σκοτώνει αβέρτα ως ελεύθερος σκοπευτής. Το δεύτερο παρουσιάζει έναν γερασμένο ηθοποιό ταινιών τρόμου β' διαλογής στο τέλος της κινηματογραφικής του καριέρας. Σε ένα drive-in θα συγκλίνουν οι δύο ιστορίες, θα κορυφωθεί η αγωνία και θα... βαφτεί το χώμα κόκκινο. Ο νεαρός Peter Bogdanovich, που είχε μαθητεύσει δίπλα στον Roger Corman, γύρισε το 1968 την πρώτη του ταινία (με μια μικρή βοήθεια στο σενάριο από τον Samuel Fuller), έναν φόρο τιμής στον κινηματογράφο και στους παλιούς του θρύλους. Ο Boris Karloff, στην πιο «σοβαρή» του ταινία, υποδύεται τον... εαυτό του, με το όνομα Μπάιρον Όρλοκ να είναι παρμένο από το Νοσφεράτου, ένα χρόνο πριν πεθάνει σε ηλικία 81 χρόνων! Και το αποτέλεσμα είναι πολύ σινεφιλικό, με πολλάκις αναφορές και συγκρίσεις στον παλιό, κλασικό κινηματογραφικό τρόμο που εκφράζει ο Όρλοκ/Karloff και στο νέο τρόμο της ρεαλιστικής και άνευ κινήτρων βίας. Το απόσπασμα της ταινίας στο drive-in είναι από το Terror του Ρότζερ Κόρμαν και αυτό στην τηλεόραση είναι από το The Criminal Code του Howard Hawks, που όπως λέει ο Όρλοκ/Karloff ήταν ο πρώτος του σημαντικός ρόλος στο σινεμά.
Η ταινία βρισκόταν στη λίστα με τα «50 αριστουργήματα που δεν έχουμε δει ποτέ» του περιοδικού Σινεμά (Μάιος 2000). Εκείνη την εποχή, όντως έβρισκες τέτοια έργα μόνο σε ψαγμένα μαγαζιά. Οι βιντεοκασέτες είχαν αρχίσει να τελούν υπό εξαφάνιση, ό,τι βρίσκαμε ήταν παλιές, πολυχρησιμοποιημένες κόπιες και συνήθως χαλασμένες. Το καλό που έκανε η έλευση του DVD και της ψηφιακής εποχής ήταν αυτό: το ότι όλα σχεδόν τα κινηματογραφικά έργα πέρασαν από επεξεργασία και οι εικόνες τους αποκαταστάθηκαν. Και πλέον βρίσκεις τα πάντα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου