Η πρώτη σοβαρή πολεμική ταινία με θέμα τις μάχες στον Β' Παγκόσμιο πόλεμο. Ο σκηνοθέτης William Wellman παρουσιάζει την ιστορία ενός αμερικανικού λόχου που προσπαθεί να «κρατήσει» τις γραμμές στην πόλη Μπαστόν, στα βελγικά εδάφη. Με πολύ ρεαλισμό (για τα χολιγουντιανά δεδομένα της εποχής) παρουσιάζεται το ανθρώπινο και ευάλωτο πρόσωπο των στρατιωτών. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι βλέπουμε όλους τους στρατιώτες, σε κάποια προσωπική τους στιγμή, σε διάφορες στιγμές του έργου, να σκέφτονται να το σκάσουν. Χωρίς να μειώνεται βέβαια στο ελάχιστο ο πατριωτισμός τους ή πίστη στο καθήκον, έτσι; Η ταινία Battleground αποτέλεσε ένα ριψοκίνδυνο πρότζεκτ για την εταιρεία MGM, καθώς υπήρχαν σκέψεις ότι κανείς δε θα θέλει να δει άλλο ένα πολεμικό δράμα το 1949. Ενάντια στις απαισιόδοξες προβλέψεις, το έργο αποτέλεσε την μεγαλύτερη επιτυχία της MGM των τελευταίων πέντε χρόνων. Κέρδισε δύο όσκαρ (σεναρίου και φωτογραφίας) και ήταν υποψήφιο για άλλα τέσσερα (ταινίας, σκηνοθεσίας, μοντάζ και β' ανδρικού ρόλου για τον James Whitmore. Πώς τον ξεχώρισαν ανάμεσα σε τόσο πολυπληθές ανδρικό καστ (με πιο γνωστά ονόματα τους Van Johnson, Ricardo Montalban, John Hodiak κ.λ.π.), είναι δικό τους θέμα.
Ψάχνοντας (δηλαδή βλέποντας) όχι και τόσο γνωστές ταινίες (κυρίως παλιές). Και ευκαιρία να θυμηθούμε (ή να γνωρίσουμε) κάποιες κλασικές!
Παρασκευή 10 Ιουνίου 2011
Battleground (Μολών λαβέ)
Η πρώτη σοβαρή πολεμική ταινία με θέμα τις μάχες στον Β' Παγκόσμιο πόλεμο. Ο σκηνοθέτης William Wellman παρουσιάζει την ιστορία ενός αμερικανικού λόχου που προσπαθεί να «κρατήσει» τις γραμμές στην πόλη Μπαστόν, στα βελγικά εδάφη. Με πολύ ρεαλισμό (για τα χολιγουντιανά δεδομένα της εποχής) παρουσιάζεται το ανθρώπινο και ευάλωτο πρόσωπο των στρατιωτών. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι βλέπουμε όλους τους στρατιώτες, σε κάποια προσωπική τους στιγμή, σε διάφορες στιγμές του έργου, να σκέφτονται να το σκάσουν. Χωρίς να μειώνεται βέβαια στο ελάχιστο ο πατριωτισμός τους ή πίστη στο καθήκον, έτσι; Η ταινία Battleground αποτέλεσε ένα ριψοκίνδυνο πρότζεκτ για την εταιρεία MGM, καθώς υπήρχαν σκέψεις ότι κανείς δε θα θέλει να δει άλλο ένα πολεμικό δράμα το 1949. Ενάντια στις απαισιόδοξες προβλέψεις, το έργο αποτέλεσε την μεγαλύτερη επιτυχία της MGM των τελευταίων πέντε χρόνων. Κέρδισε δύο όσκαρ (σεναρίου και φωτογραφίας) και ήταν υποψήφιο για άλλα τέσσερα (ταινίας, σκηνοθεσίας, μοντάζ και β' ανδρικού ρόλου για τον James Whitmore. Πώς τον ξεχώρισαν ανάμεσα σε τόσο πολυπληθές ανδρικό καστ (με πιο γνωστά ονόματα τους Van Johnson, Ricardo Montalban, John Hodiak κ.λ.π.), είναι δικό τους θέμα.
Τάδε έφη zisis at 11:11
Labels: 1949, Ricardo Montalban, Van Johnson, William Wellman, WWII
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου