The Bad and the Beautiful (Η ωραία και το κτήνος)

Δεν ξέρω αν συμβαίνει και σε σας, αλλά όταν δεν ξέρω και πολλά πράματα για μια ταινία τόσο περισσότερο θα μ'αρέσει, αν είναι έστω και καλή. Κάτι τέτοιο συνέβη και με το The Bad and the Beautiful. Το θέμα της ταινίας αφορά τα παρασκήνια του κινηματογράφου, την άνοδο και πτώση ενός μισητού παραγωγού που υποδύεται ο Kirk Douglas. Μέσα από φλάσμπακ και τις αφηγήσεις των τριών χαρακτήρων που έπαιξαν το σημαντικότερο ρόλο στην καριέρα του, παρακολουθούμε όλη την ιστορία. Ο πρώτος είναι ένας σκηνοθέτης με τον οποίο ξεκίνησαν μαζί την καριέρα τους σε ταινίες β' διαλογής, η δεύτερη είναι μια νεαρή, άσημη, μπεκρού κόρη ενός παλιού αστέρα του σινεμά που τις μαθαίνει τα πάντα και την κάνει σταρ και ο τρίτος είναι ένας βραβευμένος συγγραφέας που τον παίρνει υπό τη δούλεψή του για να γράφουν μαζί τα σενάρια. Και οι τρεις όμως νιώθουν ότι τους εκμεταλλεύτηκε, ότι πήρε από αυτούς αυτό που ήθελε και μετά τους πέταξε. Μόνο που και οι τρεις, μετά την επαγγελματική σχέση μαζί του, γίνανε διάσημοι και πετυχημένοι, ο καθένας στον τομέα του.

Η ταινία είναι εθιστική και παρακολουθείται με ενδιαφέρον μέχρι τέλους, αλλά υποπτεύομαι ότι στα χέρια ενός άλλου σκηνοθέτη (αντί για τον μιουζικαλίστα Vincente Minnelli) θα μιλούσαμε για κάτι παραπάνω από αριστούργημα. Παρόμοιο θέμα και εντελώς ίδια σεναριακή εξέλιξη (τρεις αφηγήσεις και φλάσμπακ) είδαμε επίσης στην Ξυπόλητη κόμισσα του Mankiewicz. Σημειώστε ότι η ταινία κατέχει ένα αξιομνημόνευτο ρεκόρ: έχει τα περισσότερα βραβεία όσκαρ (πέντε) από ταινίες που δεν ήταν υποψήφιες για το βραβείο καλύτερης ταινίας. Τώρα, το σε ποιους υποτίθεται ότι είναι βασισμένοι οι χαρακτήρες του έργου είναι μια μεγάλη ιστορία που δεν έχει επιβεβαιωθεί, αλλά οι περισσότεροι συμφωνούν ότι ο χαρακτήρας του παραγωγού βασίστηκε στον David O. Selznick.