Ένα πολύ παράξενο ρομάντζο είναι όντως η ταινία Lilith του 1964. Πρόκειται για την τελευταία σκηνοθετική δουλειά του Robert Rossen με τον φρέσκο Warren Beatty να αποφασίζει ότι θέλει να δουλέψει σε ένα ψυχιατρικό άσυλο. Εκεί γνωρίζει τη Λίλιθ, μια κοπέλα που είναι έγκλειστη εκεί από τα 18 της χρόνια και που γοητεύει όλο τον περίγυρό της. Έτσι και ο ίδιος θα αρχίσει να την ερωτεύεται σιγά-σιγά. Αλλά όπως και η μυθολογική Λίλιθ, η πρωταγωνίστριά μας παίζει με τους άντρες και θα οδηγήσει τον Beatty σε επικίνδυνα ψυχικά μονοπάτια. Λίγο τα τραύματα του πολέμου στην Κορέα, λίγο το φτύσιμο από την κοπελιά που γούσταρε πριν πάει στρατό, λίγο οι ομοφυλοφιλικές σχέσεις τις Λίλιθ, δεν θέλει και πολύ ο Beatty να αρχίζει να τα παίζει. Χαλαρών ρυθμών η ταινία, σε βάζει στο κλίμα της και κάνει μια εξαίσια ανάλυση του ψυχολογικού υπόβαθρου του πρωταγωνιστή. Ίσως η πιο ατμοσφαιρική και πιο ιδιαίτερη δουλειά του Rossen, δύο χρόνια πριν αφήσει τον μάταιο τούτο κόσμο. Καλές ερμηνείες από όλο το καστ· σημειώστε την παρθενική εμφάνιση του Gene Hackman και μία από τις πρώτες του Peter Fonda. Βασίστηκε στο ομώνυμο βιβλίο του κυρίου J. R. Salamanca.
2 σχόλια:
Δύδκολο φιλμ για τον θεατή της εποχής, ακόμα και για τον τωρινό, μου άρεσε κι η Σίνμπεργκ ως Λίλιθ. Μου θύμισε λίγο το David and Liza του 1962. Ο Ροσέν, μεγάλο όνομα έφυγε αξιοπρεπώς.
Η Σίνμπεργκ έφυγε τραγικά.
Δεν έχω δει το φιλμ που αναφέρεις. Ευκαρία να το ψάξω!
Δημοσίευση σχολίου