Η πασίγνωστη ταινία του μεγάλου ιταλού δημιουργού Luchino Visconti παρακολουθεί τη ζωή μιας μεγάλης οικογένειας η οποία, μετά το θάνατο του πατέρα τους, αναγκάστηκε να μεταναστεύσει από τον ιταλικό νότο στο Μιλάνο. Παρακολουθούμε τις σχέσεις μεταξύ των πέντε γιων, την προσπάθεια να βρούνε δουλειά και να «ανέβουνε» κοινωνικά. Ο Βισκόντι χωρίζει την ταινία σε πέντε μέρη, το καθένα με όνομα από τον κάθε γιο. Το επίκεντρο της ταινίας όμως βρίσκεται στο Ρόκο και τον Σιμόνε, στη σχέση του δεύτερου με μία του δρόμου και στη ρίξη που θα δημιουργηθεί όταν ο Ρόκο συνάψει αργότερα σχέση με την ίδια κοπέλα. Η ζήλια και ο ψευτοανδρισμός του Σιμόνε θα τον οδηγήσουν στα άκρα. Μαζί με την αγριοπαρέα του θα ψάξουν το ζευγάρι για εκδίκηση. Σοκαριστική η σκηνή που προσπαθεί να βιάσει την κοπελιά μπροστά στα έντρομα μάτια του Ρόκο. Ο τελευταίος θα καταλάβει ότι πρέπει να κάνει πίσω αν θέλει να δει την οικογένειά του ενωμένη. Ο Ρόκο και τ' αδέλφια του αποτελεί την τελευταία νεο-ρεαλιστική ταινία του Βισκόντι και ταυτόχρονα μια από τις καλύτερες ιταλικές ταινίες —κι όχι μόνο. Πώς να διαλύσετε μια οικογένεια αργά αλλά σταθερά! Στο τέλος μένει η σπαρακτική φιγούρα της μάνας (μια Κατίνα Παξινού να παίζει απλά για την πλάκα της, δίνοντας δωρεάν μαθήματα υποκριτικής) και μεις να αναρωτιώμαστε πότε πέρασαν 2μιση ώρες... Δεν χρειάζονται περισσότερα σχόλια από μένα για μια υπερ-κλασική ταινία.
Ψάχνοντας (δηλαδή βλέποντας) όχι και τόσο γνωστές ταινίες (κυρίως παλιές). Και ευκαιρία να θυμηθούμε (ή να γνωρίσουμε) κάποιες κλασικές!
Πέμπτη 23 Ιουλίου 2009
Rocco e i suoi fratelli (Ο Ρόκο και τ' αδέλφια του)
Τάδε έφη zisis at 19:19
Labels: 1960, Κατίνα Παξινού, Alain Delon, ITA, Luchino Visconti
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου