Ψάχνοντας (δηλαδή βλέποντας) όχι και τόσο γνωστές ταινίες (κυρίως παλιές). Και ευκαιρία να θυμηθούμε (ή να γνωρίσουμε) κάποιες κλασικές!

Τετάρτη 2 Ιουνίου 2010

Kid Galahad (Χαλύβδινοι άνδρες)

Μεγαλοπαράγοντας του μποξ (ο πολύς Edward G. Robinson) που δε δέχεται μύγα στο σπαθί του, ανακαλύπτει στο πρόσωπο (ή, καλύτερα, στις γροθιές) ενός επαρχιώτη το νέο αστέρι του μποξ που θα φτάσει μέχρι τον τίτλο του παγκόσμιου πρωταθλητή. Το χεράκι της έβαλε και η Bette Davis, η φίλη του Robinson που φαίνεται να τον γουστάρει και λίγο. Αυτή εξάλλου του έδωσε το προσωνύμιο Kid Galahad, ως υπερασπιστής του ασθενούς φύλου. Ο Robinson θα τον εκπαιδεύσει και θα τον ρίξει στα βαθειά προσπαθώντας ταυτόχρονα να τα βάλει με το κύκλωμα του παράνομου στοιχήματος και τη συμμορία του Humphrey Bogart. Όταν ο νεαρός μποξέρ ερωτευτεί την αδερφή του Robinson, την οποία προσέχει σαν τα μάτια του, θα του «γυρίσει το μάτι» και θα θελήσει να τον προδώσει στον τελευταίο αγώνα για τον τίτλο του πρωταθλητή. Ο Michael Curtiz υπογράφει (και) αυτήν την αθλητική-γκανγκστερική ταινία, ο (σχεδόν) μόνιμος σκηνοθέτης της Warner των δεκαετιών του '30 και του '40. Ενδιαφέρουσα η ταινία, αλλά χαρακτηριστική της δεκαετίας του '30 με τις ερμηνευτικές τις υπερβολές. Γυρίστηκε σε ριμέικ το '41 με τον Bogart πρωταγωνιστή αλλά διαφορετικό τίτλο (The Wagons Roll at Night) και λίγο αλλαγμένο στόρυ και ξανά το 1962 ως μιούζικαλ με πρωταγωνιστή τον Elvis Presley.

1 σχόλιο:

Mike είπε...

Πολυ καλος σκηνοθετης και δυνατο καστ. Δεν το εχει δει (οπως δυστυχως και αρκετα που ποσταρεις)...


Ειπαμε, zisis = αρχων του κλασικου Αμερικανικου σινεμα!