Ψάχνοντας (δηλαδή βλέποντας) όχι και τόσο γνωστές ταινίες (κυρίως παλιές). Και ευκαιρία να θυμηθούμε (ή να γνωρίσουμε) κάποιες κλασικές!

Πέμπτη 20 Μαΐου 2010

Camille (Η κυρία με τις καμέλιες)

Ρομαντική ιστορία από την κλασική εποχή του Χόλιγουντ, με την Κυρία με τις καμέλιες να γουστάρει τις διασκεδάσεις, τις γνωριμίες, τα φλερταρίσματα, τους έρωτες και φυσικά τις καμέλιες. Το θεατρικό έργο του Αλέξανδρου Δουμά του υιού (του γιου του Αλέξανδρου Δουμά που έγραψε τους «Τρεις Σωματοφύλακες» κλπ) μετέφερε στο πανί το 1936 ο George Cukor, ο επονομαζόμενος και σκηνοθέτης που αγαπούσε τις γυναίκες. Ρομαντισμός, ανεκπλήρωτοι πόθοι, έρωτας που θυσιάζεται για το καλό του αγαπημένου και πάνω από όλα η απόλυτη ντίβα της εποχής, η Greta Garbo. Μόνο για αυτήν καθόμαστε και παρακολουθούμε το ερωτικό τρίγωνο με αυτήν στην κορυφή και έναν ερωτευμένο νεαρό (Robert Taylor) που μπορεί να της προσφέρει απλόχερα αγάπη στη μία άκρη και έναν πλούσιο βαρώνο στην άλλη που μπορεί να της δώσει τα προς το ζειν. Όλα στη ζωή όμως έχουν ημερομηνία λήξης, κι έτσι η Garbo θα διαλέξει τη ρεαλιστική λύση, αφήνοντας στην άκρη τη ρομαντική, ιδανική αγάπη. Πολύ καλή η ανασύσταση της εποχής και πολύ καλές ερμηνείες. Το πρόβλημα που έχω όμως εγώ είναι όταν αμερικανοί ηθοποιοί υποδύονται τους γάλλους, μιλώντας μάλιστα τα αγγλικά με... προφορά. Τι να κάνουμε, χόλιγουντ ήταν αυτό. Η Garbo μόνο προτάθηκε για άλλο ένα όσκαρ ερμηνείας. Η ταινία αν και έκανε πρεμιέρα το Δεκέμβριο του '36, κυκλοφόρησε κανονικά μέσα στο '37, γι'αυτό και προτάθηκε για όσκαρ με τις υπόλοιπες ταινίες της χρονιάς εκείνης.

Δεν υπάρχουν σχόλια: