Μια βιογραφική ταινία για ένα... μη υπαρκτό πρόσωπο. Το μυθιστόρημα που έγραψε μέσα σε τέσσερις(!) μέρες ο James Hilton, μεταφέρθηκε στη μεγάλη οθόνη από τον Sam Wood. Η ταινία λεγόταν Goodbye, Mr. Chips. Παρακολουθούμε διάφορα κομβικά σημεία της ζωής του κυρίου Chipping (χαϊδευτικά Chips) από τη στιγμή που πηγαίνει να δουλέψει ως καθηγητής στο ιστορικό σχολείο αρρένων Brookfield, όντας μόλις είκοσι χρονών, ως το θάνατό του 63 χρόνια μετά! Φυσικά και η ταινία δεν επικεντρώνεται σε κάποιο γεγονός, αλλά παρακολουθούμε εν τάχει κάποια κομβικά σημεία· την πρώτη του μέρα στη δουλειά, τη γνωριμία του με τη γυναίκα της ζωής του, το βαλς στη Βιέννη, μαθαίνουμε γιατί λένε το Δούναβη γαλάζιο. Τα χρόνια περνάνε, τα παιδιά μεγαλώνουν, νέες γενιές έρχονται στη θέση των παλιοτέρων, ο ίδιος όμως παραμένει στη θέση του σταθερός ακόμα και στη διάρκεια του Α' παγκοσμίου πολέμου, όταν όλοι βρίσκονται στο μέτωπο και η χώρα βομβαρδίζεται, το μάθημα όμως συνεχίζεται.Ιστορική, κλασική ταινία της δεκαετίας του '30, παρακολουθείται παραπάνω από ευχάριστα, παρόλο τα 71 χρόνια που έχουν περάσει. Κάποια πράγματα είναι διαχρονικά όπως είναι η σχέση των μαθητών με το σχολείο και τους διδάσκοντες, η μοναξιά, ο έρωτας και η απώλεια, και αυτό φαίνεται και σ'αυτήν την ταινία. Στον πρωταγωνιστικό ρόλο ο νεαρός Robert Donat (που πρωτογνωρίσαμε στα 39 σκαλοπάτια του Χίτσκοκ), στον πιο διάσημο ρόλο της καριέρας του, κερδίζει το όσκαρ α' ανδρικού ρόλου. Στο μεγαλύτερο μέρος της ταινίας υποδύεται τον ηλικιωμένο και είναι φορτωμένος με μπόλικο μέικ-απ και μεγάλα μουστάκια. Η ταινία απέσπασε άλλες έξι υποψηφιότητες, αλλά δεν είχε μεγάλη τύχη επειδή εκείνη ήταν η χρονιά του Όσα παίρνει ο άνεμος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου