Της φυλακής τα σίδερα είναι για τους λεβέντες, έλεγε ένα παλιό άσμα, αλλά τι γίνεται αν έχεις μια φυλακή μόνο για γυναίκες;! Μετά από πολλές αντρικές ταινίες φυλακών, ο John Cromwell παρουσίασε το 1950 την ταινία Caged, η οποία αποτελεί πλέον τον Νονό για τις ταινίες με αναμορφωτήρια γυναικών. Παρακολουθούμε την είσοδο της νεαρής Eleanor Parker στη φυλακή για συμμετοχή σε ένοπλη ληστεία. Ποινή 5 με 15 χρόνια και αναστολή στους 10 μήνες. Ο άντρας της όμως σκοτώθηκε στη ληστεία, αυτή είναι δύο μηνών έγκυος και η μάνα της δεν μπορεί να κρατήσει το παιδί. Προσθέστε και την παρουσία της σαδίστριας δεσμοφύλακα που υποδύεται η Hope Emerson και το συλλάβατε το σκηνικό. Παρακολουθούμε όμως και τις προσπάθειες της ιδεαλίστριας διευθύντριας (που υποδύεται η Agnes Moorehead) που σκοπό έχουν να βελτιώσουν τις συνθήκες διαβίωσης και υγιεινής των κρατουμένων αλλά βρίσκουν όλο εμπόδιο από τους ανωτέρω, έλλειψη κονδυλίων και έλλειψη ενδιαφέροντος από την πολιτεία. Γνωρίζει επίσης τον παλιομοδίτικο/βάναυσο τρόπο συμπεριφοράς απέναντι στις γυναίκες και δεν μπορεί να κάνει τίποτα για αυτό καθώς δε υπάρχουν αποδείξεις και η δεσμοφύλακας έχει μεγάλο μέσον. Η 19χρονη ευαίσθητη πρωταγωνίστριά μας θα σκληραγωγηθεί σ'αυτό το περιβάλλον, θα ωριμάσει απότομα και θα βγει από τη φυλακή άλλος άνθρωπος. Η ταινία χαρακτηρίστηκε νουάρ λόγω της ασπρόμαυρης φωτογραφίας και των σκιάσων με τις οποίες παίζει ο σκηνοθέτης. Είναι όμως μια καθ'όλα γυναικεία ταινία με τους άντρες να έχουν ελάχιστη συνεισφορά. Το πιο ενδιαφέρον ίσως στοιχείο στο τέλος είναι ότι ενώ προσπαθεί να κάνει κάτι σαν κήρυγμα, δεν οδεύει ούτε προς το μελό ούτε προς το τετριμμένο, απλά κινείται σε ρεαλιστικά μονοπάτια. Η εσωτερική μεταμόρφωση της Eleanor Parker είναι εντυπωσιακή και αυτό την οδήγησε στις υποψηφιότητες για όσκαρ α' γυναικείου ρόλου, όπως και η Emerson για αυτό του β' γυναικείου ρόλου. Οι σεναριογράφοι Virginia Kellogg και Bernard C. Schoenfeld απέσπασαν τη δικιά τους υποψηφιότητα για το πρωτότυπο σενάριο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου