Ο μεγάλος Orson Welles προσπαθούσε να κινηματογραφήσει την ιστορία του Δον Κιχώτη σε μια δικιά του επική εκδοχή, η οποία ποτέ δεν ολοκληρωνόταν λόγω έλλειψης χρηματοδότησης. Μετά το θάνατο του σκηνοθέτη, οι διάφορες κόπιες του έργου είχαν σκορπίσει δεξιά κι αριστερά, σε φίλους και συγγενείς του σκηνοθέτη. Ο ισπανός σκηνοθέτης Jesús Franco εργάστηκε αρκετά χρόνια προσπαθώντας να βρει όλες τις υπάρχουσες κόπιες και να τις μοντάρει, φτιάχνοντας μια ταινία που ήλπιζε ότι θα ήταν όσο πιο κοντά στο πνεύμα του Welles. Το αποτέλεσμα που είδαμε έχει τα ελαττώματά του κυρίως λόγω της φθοράς αρκετού μεγάλου τμήματος του φιλμ. Αλλά επειδή δεν είναι ένα ολοκληρωμένο έργο, δεν μπορούμε να εκφέρουμε και κάποια ουσιώδη κριτική. Αυτό που μπορούμε να πούμε είναι... κρίμα, διότι είχε όλα τα φόντα να γίνει ένα κλασικό έργο. Ο Welles μπόλιασε πολλά σουρεαλιστικά, κωμικά και μεταμοντέρνα στοιχεία (μηχανάκια, αυτοκίνητα!) στην ιστορία και αυτό που σου μένει είναι η σκέψη ποιο θα ήταν το αποτέλεσμα αν... Ρίξτε περισσότερο διάβασμα στη βικιπαιδεία και δείτε ολόκληρο το φιλμ στο veoh.com, σε περίπτωση που δεν έχετε το DVD που κυκλοφόρησε ελληνική εφημερίδα.
Ψάχνοντας (δηλαδή βλέποντας) όχι και τόσο γνωστές ταινίες (κυρίως παλιές). Και ευκαιρία να θυμηθούμε (ή να γνωρίσουμε) κάποιες κλασικές!
Κυριακή 8 Νοεμβρίου 2009
Don Quijote de Orson Welles (Δον Κιχώτης)
Τάδε έφη zisis at 17:30
Labels: 1992, Akim Tamiroff, Orson Welles, SPA
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου