A mental mind fuck can be nice!Ο ορισμός της καλτ ταινίας! Μέσα από την πένα, το πεντάγραμμο και το θεατρικό του Richard O' Brien δημιουργήθηκε το The Rocky Horror Picture Show το οποίο αποτελεί, από τη μία, ένα φόρο τιμής στα μπι-μουβάδικα μεταμεσονύχτια thriller και, από την άλλη, ένα καρακίτς μιούζικαλ που σατυρίζει το κινηματογραφικό είδος του τρόμου μέσα από rock-n-roll μουσικές. Γνωρίζαμε ότι η ταινία όταν πρωτοπροβλήθηκε απέτυχε παταγωδώς εισπρακτικά, αλλά με τον καιρό απέκτησε cult φυσιογνωμία και δειλά-δειλά άρχισε να προβάλεται σε μεταμεσονύχτιες προβολές σε ολόκληρη την Αμερική και απέκτησε το δικό της κοινό. Ένα κοινό που συντέλεσε στην... μακροημέρευση της ταινίας (παίζει στην Αμερική συνεχόμενα εδώ και 25+ χρόνια) επειδή άρχισε να ντύνεται κι αυτό με ζαρτιέρες και πούπουλα και ό,τι άλλο φανταστεί κανείς και να πηγαίνει στις προβολές για να συμμετάσχει τραγουδώντας και χορεύοντας!
Αυτή η γνωστή ιστορία γύρω από την ταινία μάς παρακίνησε για να τη δούμε, έχοντας επίγνωση του εκκεντρικού και αντισυμβατικού θέματός της. Και δεν απογοητεύτηκα καθόλου, παρόλο που είναι γνωστό ότι δεν μου αρέσουν τα μιούζικαλ. Η ιστορία φυσικά δεν παίζει κανένα ιδιαίτερο ρόλο, οπότε... Let's do the time warp again! Τον Tim Curry βέβαια δεν θα μπορέσω να τον ξαναδώ σε άλλο ρόλο.
1 σχόλιο:
Απίθανη ταινία! Την είχα δει πολύ παλιά, τώρα θα την ξανάβλεπα ευχαρίστως, αν ην έβρισκα εύκαιρη. Και καλά τραγούδια!
Δημοσίευση σχολίου